лу́бачны, -ая, -ае.

1. гл. луб, лубок.

2. Надрукаваны з лубкоў (у 4 знач.).

Лубачныя карцінкі.

○

Лубачная літаратура —

1) танныя і прымітыўныя па змесце масавыя выданні, што выходзілі ў дарэвалюцыйнай Расіі (гіст.);

2) прымітыўная літаратура, разлічаная на непатрабавальны густ (неадабр.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

to one’s taste

пад густ, даспадо́бы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

притупля́ть несов., прям., перен. прытупля́ць, прыту́пліваць;

притупля́ть вкус прытупля́ць густ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

культу́рнасць, ‑і, ж.

Узровень, ступень культуры (у 4 знач.). Аб культурнасці жыхароў інтэрната сведчыць добры густ у аздабленні сцен. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́танчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вытанчыць.

2. у знач. прым. Надзвычай далікатны; рафінаваны; арыстакратычны. Вытанчаная ветлівасць. Вытанчаны густ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГАСТРАНО́МІЯ

(ад гастра... + грэч. nomos закон),

1) агульная назва харч. прадуктаў высакаякаснага прыгатавання, пераважна закусачных.

2) Разуменне далікатнасці кулінарнага майстэрства, вытанчанасць, далікатны густ у ежы.

т. 5, с. 84

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

тавараве́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Тое, што і таваразнавец. — О, у вас густ! — усміхнуўся Грабар. — Я мог бы ўзяць вас тавараведам. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unexceptionable [ˌʌnɪkˈsepʃənəbl] adj. бездако́рны, даскана́лы;

His taste was unexceptionable. Ён меў бездакорны густ.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

unerring [ʌnˈɜ:rɪŋ] adj. беспамылко́вы, пра́вільны;

her unerring taste іn clothes яе бездако́рны густ апрана́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

маста́цкі, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да мастацтва, да дзейнасці ў галіне мастацтва.

Мастацкае вучылішча.

М. кіраўнік тэатра.

2. Які перадае рэчаіснасць у вобразах.

Мастацкая літаратура.

3. Які адпавядае патрабаванням мастацтва, эстэтычны, прыгожы.

Мастацкія асаблівасці рамана.

М. густ.

|| наз. маста́цкасць, -і, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)