Rnks

m -es, - разм. пагары́л. хам, грубія́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Rüpel

m -s, - пагары́л. грубія́н, хам, ёлуп

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

gbur

м. пагард. грубіян, хам, хамула

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

абармо́т, ‑а, М ‑моце, м.

Разм. Чалавек, учынкі і паводзіны якога выклікаюць абурэнне, агіду; нягоднік, грубіян, ашуканец. У душу ўлазіць з брудным ботам, Жыццё атручвае, як гад. Пракляты ж будзь ты, панскі лад, Дзе права правяць абармоты. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пасія́н ’люты чалавек’ (пін., Сл. Брэс.). Утворана ад пасія2 (гл.) і суф. -ян, як, магчыма, грубіян.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

траглады́т

(лац. troglodyta, ад гр. troglodytes = які жыве ў пячоры)

1) першабытны пячорны чалавек;

2) перан. грубіян, некультурны чалавек.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

boor

[bʊr]

n.

грубія́нm., грубія́нка f.; некульту́рны, нявы́хаваны чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Neanderthal [niˈændətɑ:l] n.

1. неандэрта́лец (выкапнёвы чалавек эпохі ранняга і сярэдняга палеаліту)

2. infml пячо́рны/выкапнёвы чалаве́к, грубія́н, траглады́т

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Rülps

m -es, -e

1) (гу́чная) адрджка

2) грубія́н, хам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

pork [pɔ:k] n.

1. свіні́на;

a pork chop свіна́я адбіўна́я;

a pork pie BrE піро́г са свіні́най

2. грубія́н; свіння́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)