cluster [ˈklʌstə] n.

1. гро́нка, кісць, пучо́к

2. гру́па; гурт; ку́па

3. comput. кла́стар

4. : ling. a consonant cluster збег зы́чных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Tráube

f -, -n

1) гро́нка (вінаграда, парэчак і г.д.)

2) pl вінагра́д

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

groniasty

у выглядзе гронкі; гронкападобны;

kwiatostan groniasty бат. гронка (суквецце)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

рацэміза́цыя

(ад лац. racemus = вінаградная гронка, віно)

ператварэнне аптычна актыўных хімічных злучэнняў у неактыўныя.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

бо́трыі

(ад гр. botrys = гронка)

органы фіксацыі ў стужачных чарвей, якія ўяўляюць сабой прысмоктвальныя шчыліны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

banana [bəˈnɑ:nə] n. bot. бана́н;

a bunch of bananas гро́нка бана́наў

♦

go bananas slang раззлава́цца да вар’я́цтва, звар’яце́ць ад зло́сці; зрабі́ць глу́пства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

стафіло́ма

(ад гр. staphyle = вінаградная гронка + -ома)

выпінанне змененай рагавой абалонкі вока, спаянай з радужнай абалонкай.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пеніцылі́н

(н.-лац. penicillinum, ад лац. penicillum = мяцёлка, гронка)

лекавы прэпарат, антыбіётык, прыгатаваны з некаторых відаў грыбковай цвілі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

батры́дыі

(ад гр. botrys = гронка + eidos = выгляд)

органы фіксацыі ў некаторых стужачных чарвей, якія ўяўляюць сабой падоўжаныя зашчамляльныя апараты.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

◎ Ке́ча ’гронка, корч цыбулі, суквецце’ (Сл. паўн.-зах.). Дабыць, праз незасведчаную форму *кича (< прасл. kyča < kytja) да ніта (гл.). Параўн. укр. кетяг ’грона’ і китяг ’тс’ (ЕСУМ, 2, 427). Каранёвае е другаснае на месцы і (Oi).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)