Граф Суліма з Белай Русі, гл. Савіч-Заблоцкі В. К.

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

count​1 [kaʊnt] n. граф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

графа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. графа́ гра́фы
графы́
Р. графы́ гра́ф
Д. графе́ гра́фам
В. графу́ гра́фы
графы́
Т. графо́й
графо́ю		 гра́фамі
М. графе́ гра́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

earl [ɜ:l] n. граф (тытул у Вялікабрытаніі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

графа́, -ы́, мн. гра́фы і (з ліч. 2, 3, 4) графы́, граф, ж.

1. Палоска або слупок на лісце паперы, абазначаныя дзвюма вертыкальнымі лініямі.

2. Раздзел тэксту; рубрыка.

Г. ў анкеце.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

graph [græf, grɑ:f] n.

1. гра́фік, дыягра́ма

2. math., ling. граф

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Graf

m -en, -en граф

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

hrabia

ж. граф

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

earl

[ɜ:rl]

n.

граф -а m. (брыта́нскі)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hrabicz

м. граф (сын графа)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)