aloud [əˈlaʊd] adv. уго́лас; го́ласна;

She read the letter aloud to us. Яна прачытала нам ліст уголас.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

loudly

[ˈlaʊdli]

adv.

шу́мна, го́ласна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плятка́р, плеткара, м.

Той, хто любіць пляткарыць. Хочацца голасна сказаць усім гэтым плеткарам, што яны лгуць, брэшуць! Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

bluster​2 [ˈblʌstə] v.

1. пагража́ць; го́ласна крыча́ць;

bluster out threats выкры́кваць пагро́зы

2. бушава́ць, раўці́ (пра буру)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

aloud

[əˈlaʊd]

adv.

уго́лас; го́ласна

to read aloud — чыта́ць уго́лас

to speak aloud — гавары́ць го́ласна

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

чма́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Абл. Чвякаць. Пятрусь голасна чмакаў, перакідаючы на бяззубых дзёснах гарачую бульбу, хлюпаў капустай і ўсё гаварыў, гаварыў... Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́крыкнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак. і аднакр., што і без дап.

Голасна вымавіць, крыкнуць. Выкрыкнуць лозунг. Выкрыкнуць прозвішча. □ — Не смейцеся! — усхапіўшыся, выкрыкнуў Якім. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

głośno

1. услых; голасна;

głośno myśleć — думаць услых;

2. гучна, голасна, шумна;

głośno roześmiać się — голасна (гучна) засмяяцца;

głośno o nim — пра яго ўсе гавораць; пра яго шмат гавораць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

слабагру́ды, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае слабыя, нездаровыя лёгкія. На выгляд [Туркевіч] быў нібы слабагруды, а калі загаварыць голасна — голас моцны і звонкі, прыемнага тэмбру. Гарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

cry out

а) го́ласна кры́кнуць

б) нарака́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)