каршуно́ў ко́ршунов, ко́ршуна;

~но́ва гняздо́ — гнездо́ ко́ршуна

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

бу́слаў а́иста, а́истовый;

~лава гняздо́ — гнездо́ а́иста

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

hornet [ˈhɔ:nɪt] n. zool. аса́; шэ́ршань;

a hornet’s nest асі́нае гняздо́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

тэрмі́тнік, ‑а, м.

Гняздо тэрмітаў ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зры́нуць, -ну, -неш, -не; зрынь; -нуты; зак., каго-што (разм.).

1. Скінуць, зваліць уніз.

Вецер зрынуў гняздо з дрэва.

2. перан. Звергнуць, пазбавіць улады.

З. цара.

|| незак. зрына́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

wasp [wɒsp] n. аса́

♦

a wasp’s nest асі́нае гняздо́, збо́рышча во́рагаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дзя́тлаў, ‑ава.

Які належыць дзятлу. Дзятлава гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куні́цын, ‑а.

Які належыць куніцы. Куніцына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саро́чын, ‑а.

Які належыць сароцы. Сарочына гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

снегіро́ў, ‑ова.

Які належыць снегіру. Снегірова гняздо.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)