Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
karzeł
м.
1. карлік; ліліпут;
2.міф.гном
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Kóbold
m -(e)s, -e міф. дамаві́к, ко́бальд, гном
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ні́кель
(ням. Nickel, ад шв. nickel = падземны дух, гном)
хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які вызначаецца пластычнасцю і коўкасцю.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Troll
m -(e)s, -e міф. троль, гном (горны дух у нямецкай міфалогіі)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
krasnoludek
krasnolud|ek
м.гном;
Królewna Śnieżka i siedmiu ~ków — Беласнежка і сем гномаў
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
палтэрге́йст
(ням. Poltergeist = гном, дамавік, ад poltem = грукатаць + Geist = дух)
дамавік, містычны дух, нябачная істота, якая выяўляе сваю прысутнасць і халерычны тэмперамент шумам і перасоўваннем прадметаў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ко́бальт
(с.-лац. cobaltum, ад ням. Kobold = дамавік, гном)
1) серабрыста-белы метал з чырванаватым адлівам, цвярдзейшы за жалеза;
2) цёмна-сіняя фарба, у склад якой уваходзіць кобальт.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Elf
I
f -, -en
1) (лік) адзіна́ццаць
2) кама́нда (футбольная)
I
m -en, -en, Élfe f -, -n міф. эльф, гном
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Ма́лік1 ’след зайца’ (Інстр. II). Да малы́ (гл.): заяц малымі крокамі ідзе на жыроўку, а адтуль на новае лежбішча. Параўн. рус.паўн.-усх.малик ’лыжня на снезе’ — ’малы след’ у адрозненне ад вялікага — са́нный след (Фасмер, 2, 563).
Ма́лік2 ’малады заяц’ (гом., Мат. Гом.). Да малы́ (гл.): малады заяц (да 1 года ўзростам), значна меншы за старога. Аналагічна ўтвораны чэш.malík ’мезенец’, ст.-польск.malik (XV ст.), ст.-славян. mȁlič ’гном, нячысцік’, ’д’ябал’, malík ’рэха’. Не выключана сувязь зайца з міфалогіяй ці старажытнымі вераваннямі (параўн. Брукнер, 319).
Малі́к ’патыліца’ (Нас., Растарг.), паўд.-усх.ма́лік (КЭС), чачэр. ’карак у свінні’ (Мат. Гом., Жыв. сл.). З укр.мали́к ’тс’, ’гарбун’, якое з гамали́к ’карак’ < тур.hamallık ’прафесія насільшчыка’ < hamal ’насільшчык’ > араб.ḥammāl ’тс’ (ЕСУМ, 1, 464). Сюды ж і польск.malik ’хвароба коней і валоў: падскурныя гузы на шыі і лбе’, koń malikowaty ’конь з праваленым, увагнутым хрыбетным’; ’нешчаслівы, фатальны’ (Варш. сл., 2, 858).