абсцэ́с, ‑у, м.

Гнойны нарыў; запаленне тканак якога‑н. органа з нагнаеннем. Аднойчы са здымкамі грудной клеткі зайшоў у палату прафесар і заявіў, што асколкі далі абсцэс лёгкага. Карпюк.

[Лац. abscessus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

putrescent

[pju:ˈtresənt]

adj.

які́ гніе́ або́ гнаі́цца; гно́йны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Éiterbeule

f -, -n гно́йны нарыў, абсцэ́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éitergeschwulst

f -, -wülste гно́йны нарыў, абсцэ́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

нары́ў, ‑рыва, м.

Гнойная пухліна на якой‑н. тканцы арганізма. Гнойны нарыў. Нарыў у горле. □ Нашы яшчэ спяць, толькі я ляжу, .. прыслухоўваючыся, як наспявае мой нарыў на руцэ, як ён пячэ і патузвае. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Pústel

f -, -n мед.(гно́йны) прышч, пухі́р

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вуды́р ’гнойны нарыў, прышч’ (Нас.); ’вадзяны пузыр’ (КЭС); ’болька пры апёку або націску на мазоль’ (Бір. Дзярж.). Гл. ваўдыр (відавочна, вудыр < вуўдыр < ваўдыр).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Éitergeschwür

n -(e)s, -e гно́йны нарыў, абсцэ́с

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

антысе́птыка

(ад анты- + гр. septikos = гнойны)

абеззаражванне ран процігніласнымі сродкамі (параўн. асептыка).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энтэрасепто́л

(ад энтэра- + septos = гнойны + -ол)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры кішэчных захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)