deep​2 [di:p] adv. глыбо́ка;

dig deep глыбо́ка капа́ць

♦

deep into the night да глыбо́кай но́чы;

still waters run deep ці́хая вада́ берагі́ рве

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dogłębnie

глыбока;

odczuwać co dogłębnie — глыбока перажываць, адчуваць што;

znać co dogłębnie — глыбока ведаць што

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

уду́млівы, -ая, -ае.

1. Схільны глыбока мысліць, унікаць у сэнс чаго-н.

У. пісьменнік.

Удумліва (прысл.) аналізаваць.

2. Які выяўляе такую здольнасць.

Удумлівыя вочы.

|| наз. уду́млівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пе́пел по́пел, -лу м., мн. нет;

◊

посыпа́ть го́лову пе́плом глыбо́ка смуткава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

інты́мны, -ая, -ае.

1. Глыбока асабісты, патаемны, сардэчны, шчыры; які датычыцца пачуццяў.

Інтымная размова.

Інтымная лірыка.

2. Які датычыцца палавога жыцця, сексуальных адносін.

Інтымныя паслугі.

|| наз. інты́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

tódunglücklich

a глыбо́ка [страшэ́нна] нешчаслі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verínnerlichen

vt (глыбо́ка) усвядо́міць [адчу́ць]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дэкальтава́ны dekolletíert [dekɔl´ti:rt];

глыбо́ка дэкальтава́ная суке́нка ein tief dekolletíertes [áusgeschnittenes] Kleid

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

угру́знуць, -ну, -неш, -не; угру́з, -зла; -ні́; зак.

Глыбока ўвязнуць (у гразі, снезе і пад.); асесці, уехаць у зямлю.

У. у снезе.

Хацінка ўгрузла ў зямлю.

|| незак. угруза́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уе́длівы, -ая, -ае.

1. Здольны глыбока пранікаць, уядацца ў што-н.

У. пах.

Уедлівая фарба.

2. перан. Які ўнікае ва ўсе дробязі; прыдзірлівы.

У. чалавек.

У. характар.

|| наз. уе́длівасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)