acre [ˈeɪkə] n. акр (каля 0,4 га)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

he

1. га;

he ? — га?;

2. уга; эх; вось дык; ну

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

га (гектар) Hektar n, m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ha​2 (пісьмовае скар. ад hectare) га (гектар)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

агату́каць

‘крычаць на ваўка (ад крыку ага-ту-га)’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. агату́каю агату́каем
2-я ас. агату́каеш агату́каеце
3-я ас. агату́кае агату́каюць
Прошлы час
м. агату́каў агату́калі
ж. агату́кала
н. агату́кала
Загадны лад
2-я ас. агату́кай агату́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час агату́каўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

РГА (рэспубліканскае грамадскае аб’яднанне) гл. ГА

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рагата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; заг. рагачы; незак.

1. Гучна, нястрымана смяяцца. — Га-га-га! — не ў сілах стрымацца ад смеху, рагатаў на ўвесь голас Ціт Сямёнавіч Дрозд. Краўчанка. Тата казытаўся вусамі і рагатаў, падкідаючы Даніна на руках... Брыль.

2. Абл. Іржаць (пра коней). А ў хляве рагоча конік, мой пястун! Гурло.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

штаб-афіцэ́р, ‑а, м.

Да рэвалюцыі — у рускай і некаторых іншаземных арміях — старшы афіцэрскі чын (палкоўнік, падпалкоўнік, маёр, капітан 1‑га рангу, капітан 2‑га рангу). // Асоба, якая мела такі чын.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ГА (грамадскае аб’яднанне) nichtstaatliche Vereinigung, , eingetragener Verein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

гагата́ць, ‑гачу, ‑гочаш, ‑гоча; незак.

1. Абзывацца крыкам, падобным на гукі «га-га-га» (пра гусей). Назаўтра раніцай хлопчык прачнуўся ад шуму: на дварэ моцна гагаталі гусі, спалохана кудахталі куры. Ваданосаў.

2. Разм. Моцна, нястрымана смяяцца; рагатаць. — Эй, вы, слухайце! — крыкнуў Янка Тукала, зварачаючыся да сяброў і стараючыся іх перакрычаць. — Што вы гагочаце? Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)