Verbum

анлайнавы слоўнік

адхо́н, -у, мн. -ы, -аў, м.

1. Пахілая паверхня гары і пад., схіл.

2. Бакавая паверхня дарожнага палатна.

Пусціць цягнік пад а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сла́лам, -а, м.

Від спорту — скарасны спуск на лыжах з гары па зададзеным складаным маршруце.

Займацца слаламам.

|| прым. сла́ламны, -ая, -ае.

Слаламная дыстанцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hilltop [ˈhɪltɒp] n. вяршы́ня ўзго́рка або́ гары́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

скаці́ць, скачу́, ско́ціш, ско́ціць; ско́чаны; зак.

1. каго-што. Коцячы па нахільнай паверхні, спусціць.

С. камень з гары.

С. бервяно з калёс.

2. Тое, што і скаціцца (разм.).

С. з гары на мапедзе.

3. каго-што. Коцячы, сабраць у адно месца.

С. круглякі ў кучу.

|| незак. ско́чваць, -аю, -аеш, -ае; наз. ско́чванне, -я, н. (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ступе́ньчаты, -ая, -ае.

1. гл. ступень (у 2 і 6 знач.).

2. Размешчаны ступенямі (у 7 знач.).

С. спуск з гары.

|| наз. ступе́ньчатасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

hillside [ˈhɪlsaɪd] n. схіл, адхо́н гары́ або́ ўзго́рка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

arete

[əˈreɪt]

грэ́бень гары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

спа́дзіна, ‑ы, ж.

Схіл гары або ўзгорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

toboggan² [təˈbɒgən] v. вазі́цца, ката́цца на са́нках (асабліва з гары)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)