hormone

[ˈhɔrmoʊn]

n.

гармо́нn.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

інсулі́н, ‑у, м.

Гармон падстраўнікавай залозы, які ўдзельнічае ў рэгуляванні вугляводнага абмену ў арганізме.

[Лац. insulinum.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

hormone [ˈhɔ:məʊn] n. physiol. гармо́н;

hormone replacement therapy замяшча́льная гармонатэрапі́я

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

hormon, ~u

м. гармон

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

фалікуля́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да фалікула. Фалікулярныя клеткі. Фалікулярны гармон.

2. Які ўтвараецца ў сувязі са зменамі ў фалікулах. Фалікулярная ангіна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гармана́льны

(ад гармон)

які з’яўляецца гармонам, змяшчае ў сабе гармон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адрэнакортыкатро́пны

[ад адрэна(лін) + кортыкатрапін];

а. гармонгармон пярэдняй часткі гіпофіза, што стымулюе дзейнасць кары наднырачных залоз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

трапа́к, ‑а, м.

1. Рускі народны танец у хуткім тэмпе з моцным прытупваннем, а таксама музыка да гэтага танца. [Захар Зынга] іграў, пасля перадаў гармон[ь] другому, а сам узяўся ў бокі і пачаў скакаць трапака. Чорны.

2. Музычны твор, напісаны ў форме гэтага танца. Трапак Чайкоўскага. Трапак Рубінштэйна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антыдыурэты́чны

(ад анты- + дыурэтычны)

супрацьмачагонны;

а. гармон — тое, што і вазапрэсін.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адрэналі́н

(фр. adrénaline, ад лац. ad = пры + renalis = нырачны)

гармон, які выдзяляецца наднырачнымі залозамі або вырабляецца сінтэтычна; служыць лекавым сродкам.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)