сарока,

мнагаствольная гармата.

т. 14, с. 184

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фалькане́т, ‑а, М ‑неце, м.

Старадаўняя дробнакаліберная гармата.

[Іт. falconetto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

armata

ж. гармата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

działo

н. гармата

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

адбу́хаць, ‑ае; зак.

Разм. Скончыць бухаць; адгрукаць. Гармата адбухала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышдальнабо́йны, ‑ая, ‑ае.

З дальнабойнасцю, якая значна перавышае звычайную. Звышдальнабойная гармата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марці́ра, ‑ы, ж.

Артылерыйская гармата з кароткім ствалом для навясной стральбы.

[Гал. mortier ад лац. mortarium — ступа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Geschütz

n -es, -e вайск. гарма́та

wéittragendes ~ — дальнабо́йная гарма́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дальнабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для стральбы на далёкую адлегласць. Дальнабойная гармата. Дальнабойная артылерыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бамбамёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Уст. Гармата для кідання бомб на невялікую адлегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)