почётный

1. (пользующийся почётом) пачэ́сны; (почтенный) шано́ўны; (уважаемый) паважа́ны;

почётный гость пачэ́сны госць;

2. (избираемый в знак почёта, являющийся выражением почёта) ганаро́вы;

почётный акаде́мик ганаро́вы акадэ́мік;

почётное зва́ние ганаро́вае зва́нне;

почётный прези́диум ганаро́вы прэзі́дыум;

почётный карау́л ганаро́вая ва́рта;

почётная гра́мота ганаро́вая гра́мата;

3. (делающий честь) пачэ́сны;

почётное предложе́ние пачэ́сная прапано́ва;

почётный мир пачэ́сны мір.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Éhrenmitglied

n -s, -er ганаро́вы ся́бар [удзе́льнік]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Éhrenpräsidium

n -s, -di¦en ганаро́вы прэзі́дыум

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прези́диум прэзі́дыум, -ма м.;

Прези́диум Верхо́вного Сове́та Белару́си ист. Прэзі́дыум Вярхо́ўнага Саве́та Белару́сі;

почётный прези́диум ганаро́вы прэзі́дыум.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Тарка́н ’таракан’ (Нас., Жд. 1), тарка́нік, таркано́к ’малады таракан’ (Нас.). Гл. таракан; адсутнасць поўнагалосся тлумачыцца “падтрымліваючым уплывам” цюркскіх моў, калі прыняць сувязь са ст.-цюрк. таркан ’ганаровы тытул’, гл. Дабрадомаў, Бел. лекс., 43.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

эсква́йр, ‑а, м.

1. Ганаровы тытул у Англіі, які перадаецца ў спадчыну і прысвойваецца па займаемай кім‑н. пасадзе ці спецыяльным патэнтам. // Асоба, што мае гэты тытул.

2. У Англіі і ЗША — форма ветлівага звароту.

[Англ. esquire ад лац. scutarius — шчытапосец.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zaszczytny

ганаровы;

zaszczytny tytuł — ганаровае званне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Éhrengeleit

n -s, -e ганаро́вы канво́й [эско́рт]; сві́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прэзі́дыум м Präsídium n -s, -di¦en, Vórstand m -(e)s;

ганаро́вы прэзі́дыум Éhrenpräsidium n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

эско́рт м Eskórte f -, -n; Geléit n -(e)s, -e;

ганаро́вы эско́рт Éhrengeleit n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)