дапалі́цца, ‑паліцца; зак.

Разм.

1. Канчаткова спаліцца, згарэць. Дапалілася газа ў лямпе.

2. безас. Канчаткова выпаліцца. Дапалілася ў печы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Petrle¦um

n -s

1) на́фта

2) га́за

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

карасі́на, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і газа. Сядзелі [бацькі і дзяды] у балоце, у твані, не было запалак, карасіны — абыходзіліся без іх. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

керага́з, ‑а, м.

Род бясшумнага прымуса, у якім згарае газа. Кірыла смажыў сабе на керагазе яечню, варыў густую чорную каву. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

nafta

ж.

1. газа;

2. разм. нафта

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

kerosene, kerosine

[ˈkerəsi:n]

n.

га́за f. (для ля́мпы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Керасі́ніца ’газніца, частка лямпы, у якую наліваецца газа’ (Бяльк.). Гл. керасіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

coal oil

1) га́за f.

2) ву́гальная на́фта

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

petroleum

[pəˈtroʊliəm]

n.

1) на́фта f.

2) га́за f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Керасі́нагаза’ (Сцяшк.). Запазычанне праз рус. або польск. з ням. Cerosin. Шанскі, 2, 8, 122.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)