octogenarian [ˌɒktədʒəˈneəriən] n. чалаве́к, яко́му ўжо за во́семдзесят (паміж 80 і 89 гадамі); васьмідзесяцігадо́вы (чалаве́к)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

jáhrelang

1.

a шматгадо́вы

2.

adv гада́мі, шмат гадо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

perpetuate

[pərˈpetʃueɪt]

v.

увекаве́чваць; захо́ўваць заўсёды, ве́чна; праця́гваць гада́мі, вяка́мі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

тра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца; незак.

1. Расходаваць свае грошы, сродкі на якія-н. патрэбы.

Т. на дарогу.

2. перан. Знікаць, праходзіць, губляцца.

З гадамі здароўе траціцца.

|| зак. патра́ціцца, -а́чуся, -а́цішся, -а́ціцца (да 1 знач.).

|| наз. тра́та, -ы, ДМ тра́це, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цвярдзе́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца цвёрдым, цвярдзейшым.

Ад холаду зямля пачала ц.

2. перан. Станавіцца непахісным, мужным, вынослівым.

З гадамі хлопец цвярдзеў і мужнеў.

|| зак. сцвярдзе́ць, -дзе́е (да 1 знач.) і зацвярдзе́ць, -дзе́е; наз. зацвярдзе́нне, -я, н.

|| наз. цвярдзе́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самаздаво́ленасць, ‑і, ж.

Стан самаздаволенага. З гадамі самаздаволенасць Адама ўзмацнялася; ён рабіўся чэрствым, эгаістычным. Кудраўцаў. Як змяніўся.. [Данік]! Знікла наіўная дзіцячая самаздаволенасць, ганарлівасць. Лупсякоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ёлкі, ‑ая, ‑ае.

Прагорклы, з непрыемным рэзкім пахам (пра нясвежыя тлушчы). А за дзвярамі, у цёмнай палавіне.. гадамі ў кублах ляжала старое ёлкае сала. Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; незак.

1. Рабіцца старым.

З гадамі чалавек старэе.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Станавіцца ўстарэлым.

Тэхніка старэе.

|| зак. састарэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.), устарэ́ць, -э́е (да 2 знач.) і пастарэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е (да 1 знач.).

|| наз. старэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хво́расць, ‑і, ж.

Разм. Хвароба, недамаганне, хваравіты стан. Хворасць у дзеда з гадамі не прайшла, а большала. Сачанка. У Мікалаеўшчыне розныя рэўматычныя хворасці выганялі з дапамогай мясцовай гразі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

панікава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак.

Разм. Паддавацца паніцы, моцна хвалявацца, нервавацца. [Антон Пятровіч:] — Ды ты не панікуй. Практыкі табе не хапае, ну дык і што? Практыка за дзень не прыходзіць, гадамі набываецца. Шашкоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)