говорли́вый

1. гаваркі́, гаварлі́вы;

2. перен. гаманкі́, гаманлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

rozgadany

балбатлівы, гаваркі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gadatliwy

гаваркі, балбатлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

rédselig

a гаваркі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

захмяле́лы, ‑ая, ‑ае.

Які захмялеў; ап’янелы. Выпілі, вядома, барыш. Захмялелы Ян стаў добры і гаваркі. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rozmowny

гаваркі, гаварлівы; балбатлівы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gesprächig

a гаваркі́, гаварлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

kontáktfreudig

a камуніка́бельны, гаваркі́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

máulfertig

a гаваркі́, балбатлі́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

expansive [ɪkˈspænsɪv] adj.

1. дружалю́бны; гаваркі́

2. вялі́кі; шыро́кі

3. экспансі́ўны

4. экспансіяні́сцкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)