віта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.

Вітаць адзін аднаго пры сустрэчы.

В. за руку.

|| зак. павіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і прывіта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

|| наз. віта́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

здаро́ваць

‘вітаць каго-небудзь, што-небудзь, схіляцца да каго-небудзь, чаго-небудзь (здароваць каго-небудзь, што-небудзь)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. здаро́ваю здаро́ваем
2-я ас. здаро́ваеш здаро́ваеце
3-я ас. здаро́вае здаро́ваюць
Прошлы час
м. здаро́ваў здаро́валі
ж. здаро́вала
н. здаро́вала
Загадны лад
2-я ас. здаро́вай здаро́вайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час здаро́ваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

віншава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны; незак., каго з чым.

Вітаць з выпадку чаго-н. прыемнага, радаснага.

В. са святам, з юбілеем.

|| зак. павіншава́ць, -шу́ю, -шу́еш, -шу́е; -шу́й; -шава́ны.

|| наз. віншава́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

привеча́ть несов., уст.

1. (приветливо относиться) прывяча́ць;

2. (приветствовать) поэт. віта́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

bewíllkommnen

vt (пры)віта́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

віта́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вітаць, вітацца.

2. Прывітанне. — Добры дзень, — кінуў я сваё вітанне. — Добры дзень, — пачуў нядружны адказ. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віта́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Вітаць адзін аднаго пры сустрэчы; здароўкацца. Вітацца за руку. □ [Хлопцы] сустракаліся са знаёмымі — віталіся, калі не бачыліся да таго, перакідаліся словамі. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

wiwatować

незак. вітаць (воклічамі “віват!”)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

hurrah!

[həˈrɑ:]

1.

interj.

ура́!

2.

v.i.

крыча́ць “ура́”, віта́ць

3.

v.t.

віта́ць, сустрака́ць каго́ кры́камі “ура́!”

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

віншава́ць

(польск. winszować, ад ням. wünschen)

вітаць каго-н. з выпадку чаго-н. прыемнага, радаснага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)