вільгатнава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Крыху вільготны; сыраваты. Вільгатнаватая бялізна. Вільгатнаваты пясок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dank [dæŋk] adj. вільго́тны, мо́кры, сыры́ (пра месца)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dank

[dæŋk]

adj.

вільго́тны, мо́кры, сыры́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

humid

[ˈhju:mɪd]

adj.

вільго́тны, сыры́; во́гкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

sirocco [sɪˈrɒkəʊ] n. (pl. -os) сіро́ка (гарачы вільготны вецер)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

táufeucht

a вільго́тны ад расы́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tränenfeucht

a вільго́тны [мо́кры] ад слёз

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

гумі́дны

(лац. humidus)

вільготны (напр. г. клімат).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

вла́жный вільго́тны; (сырой) сыры́, во́лкі, во́гкі, во́хкі; (о лице и т. п.) мо́кры.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адсырэ́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў сыры, вільготны. Хтосьці незнаёмы чыркаў запалкамі, а яны, мусіць, адсырэлыя, не запальваліся. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)