Відацца ’сустракацца, мець сустрэчу, бачыцца’ (Нас. , Касп. ), рус. видаться , йонаўск. ’быць відочным, віднецца ’, арл. , варон. ’вітацца’, каз. ’цалавацца пры сустрэчы, растанні’, ст.-рус. видатися ’бачыць адзін аднаго, убачыцца’; ’сыходзіцца для бою, сустракацца ў бітве’, чэш. vidati se ’бачыцца, сустракацца з кім-небудзь’, славац. vidať sa ’тс’; да відзець (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
свяці́ цца lé uchten vi ; sché inen* vi (ззяць ); glänzen vi , fú nkeln vi (блішчаць ); schí mmern vi (віднецца )
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
рысава́ цца , -су́ юся, -су́ ешся, -су́ ецца; -су́ йся; незак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Віднецца , паўставаць ва ўяўленні.
У далечыні рысуюцца абрысы гор.
Знаёмы вобраз рысаваўся ва ўяўленні (перан. ).
2. Старацца паказаць сябе з выгаднага боку, выклікаць чым-н. інтарэс да сябе.
Р. перад людзьмі.
|| наз. рысо́ ўка , -і, Д М -ўцы, ж. (да 2 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сіне́ ць , -е́ ю, -е́ еш, -е́ е; незак.
1. Рабіцца сінім.
С. на холадзе.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Віднецца (пра што-н. сіняе).
У жыце сінеюць васількі.
|| зак. пасіне́ ць , -е́ ю, -е́ еш, -е́ е (да 1 знач. ); наз. пасіне́ нне , -я, н.
Купацца да пасінення (пакуль не змерзнеш; разм. ) і ссіне́ ць , -е́ ю, -е́ еш, -е́ е (да 1 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зеляне́ ць , -е́ ю, -е́ еш, -е́ е; незак.
1. Станавіцца зялёным.
Медзь зелянее.
З. ад злосці.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Пакрывацца свежай травой, лісцем.
Пачалі з. лугі і дрэвы.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв. ). Віднецца (пра што-н. зялёнае).
|| зак. пазеляне́ ць , -е́ ю, -е́ еш, -е́ е (да 1 знач. ) і ззеляне́ ць , -е́ ю, -е́ еш, -е́ е (да 1 знач. ).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мігце́ цца , ‑ціцца; незак.
1. Блішчаць няроўным святлом. Малюся я гэтаму сонцу на небе І зоркам, што ночкай мігцяцца. Купала .
2. Няясна віднецца , мільгаць. Праз туман бялесы Выплываюць дні рашучых бур... Зіхацяць у іх агні Загэсу І мігціцца блізкі Асінбуд... Таўбін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
барваве́ ць , ‑вавее і барво́ вець , ‑вовее; незак.
1. Чырванець, займацца чырванню. Там, за лесам, неспакойна барвавела неба. Лупсякоў . Макухаў твар барвавее, у вачах злосць. Асіпенка .
2. Вылучацца сваім барвовым колерам, віднецца . Ты бачыш? — Сягоння на ўсходзе Без ліку сцягі барвавеюць. Панчанка .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
відне́ ць , ‑ее; незак.
1. безас. Світаць; святлець. На ўсходзе ўжо віднела. □ [Тодар:] — А цяпер мне ўжо і на дамоўку пара, скора віднець пачне. Кулакоўскі .
2. Віднецца , станавіцца відным, бачным. Віднеюць неба, горы, поле Праз лісцяў сець. Багдановіч . А там далей доўгі шнур віднее з жытцом. Купала .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
святле́ ць
1. hell wé rden; sicn á ufklären (пра неба, надвор’е і г. д. );
2. (віднецца ) lé uchten vi , schí mmern vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ясне́ ць
1. hell wé rden; sich á ufklären (пра надвор’е , неба і г. д. );
2. (віднецца ) lé uchten vi , schí mmern vi
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)