я́вно нареч., в знач. сказ.

1. (открыто) я́ўна;

2. (очевидно) відаво́чна, я́ўна; см. я́вный.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

жа́ласць, ‑і, ж.

Пачуццё спагады, спачування каму‑, чаму‑н. Жаласць да самога сябе агарнула Пракопа. Колас. Голас, у якім чулася шчырая жаласць і спачуванне, відавочна, належаў пажылой жанчыне. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

няйна́чай прысл.

1. прысл. (напэўна, менавіта) zwifellos;

2. пабочн. сл. (відавочна) her, viellicht

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ffenbar

1.

a відаво́чны, яўны

2.

adv відаво́чна, віда́ць, як віда́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

apparently

[əˈpærəntli]

adv.

1) я́ўна, прыкме́тна; вы́разна; бясспрэ́чна

2) відаво́чна; віда́ць, як віда́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

evident

[ˈevɪdənt]

adj.

відаво́чны, я́ўны; я́сны

it was evident that… — было́ відаво́чна, што…

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

visibly [ˈvɪzəbli] adj. я́ўна, відаво́чна, выра́зна;

He was visibly moved. Ён быў яўна разгублены;

She aged visibly. Яна прыкметна пастарэла.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

відаво́чны ffensichtlich; ffenkundig; ffenbar; ugenscheinlich; klar;

гэ́та відаво́чна das liegt auf der Hand;

зусі́м відаво́чна ganz nverkennbar;

лічы́ць што-н зусі́м відаво́чным etw. für snnenklar hlten*;

быць відаво́чным nverkennbar sein;

відаво́чны факт ffensichtliche Ttsache

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

oczywisty

oczywist|y

відавочны, сапраўдны; несумненны; бясспрэчны;

to ~e — гэта несумненна (відавочна)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ру́ны, рун; адз. руна, ‑ы, ж.

1. Старажытныя пісьмёны, якімі карысталіся пераважна скандынавы і якія захаваліся ў надпісах на камянях і іншых прадметах. Шмат якія руны відавочна маюць сляды апрацоўкі, але зроблена яна тонка. Лужанін.

2. Старадаўнія народныя песні ў карэлаў, фінаў і эстонцаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)