Бро́ кен м горная вяршыня ў Гарцы ) Bró cken m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мак-Кі́ нлі м ж m вяршыня , Аляска
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БО́ ЦЕЎ ,
самая высокая вяршыня гор Стара-Планіна , у Балгарыі. Выш. да 2376 м . Складзены з гранітаў. Вяршыня плоская, укрытая лугамі. Названа ў гонар балг. паэта-рэвалюцыянера Х.Боцева.
т. 3, с. 224
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ашчало́ пак ’выбоіна, няроўнасць’ (Касп. ). Да прасл. ščьlpъ (рэканструкцыя Махэка₂, 105) ці ščьlbъ (рэканструкцыя Трубачова, Проспект, 85) параўн. укр. шчовб , щолопок ’вяршыня гары’, чэш. člupek ’вяршыня гары; бугарок; ямка, у якую сцякае вада’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
acme
[ˈækmi]
n.
верх -у m . вяршы́ ня f. і́ т -у m.
the acme of the development — вяршы́ ня разьвіцьця́
the acme of the skill — верх спра́ ўнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
apex
[ˈeɪpeks]
n. , pl. apexes, apices
1) верхаві́ на, вяршы́ ня , вярша́ ліна f. э́ ва)а́ к -а́ m. і́ )
the apex of a triangle — вяршы́ ня трохку́ тніка
2) Figur. m. вяршы́ ня f.
at the apex of one’s power — на вяршы́ ні свае́ магу́ тнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Gí pfel
m -s, - вяршы́ ня , верхаві́ на, вярша́ ліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
ка́ рлінг
(ням. Karling)
горная вяршыня пірамідальнай, пераважна трохграннай формы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
АЛАГЁЗ ,
самая высокая вяршыня Армянскага нагор’я; гл. Арагац .
т. 1, с. 225
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
маку́ шка , ‑і, Д М ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
1. Вяршыня чаго‑н.; верхавіна. Замерлі дрэў макушкі, Не зварухнецца ліст. Глебка .
2. Верхняя частка галавы, макаўка. Шапка-кубанка сядзела на самай макушцы. Лынькоў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)