Бро́ кен м. горная вяршыня ў Гарцы ) Bró cken m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Мак-Кі́ нлі м. ж. m вяршыня , Аляска
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
БО́ ЦЕЎ ,
самая высокая вяршыня гор Стара-Планіна , у Балгарыі. Выш. да 2376 м . Складзены з гранітаў. Вяршыня плоская, укрытая лугамі. Названа ў гонар балг. паэта-рэвалюцыянера Х.Боцева .
т. 3, с. 224
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
Ашчало́ пак ’выбоіна, няроўнасць’ (Касп. ). Да прасл. ščьlpъ (рэканструкцыя Махэка₂, 105) ці ščьlbъ (рэканструкцыя Трубачова, Проспект, 85) параўн. укр. шчовб , щолопок ’вяршыня гары’, чэш. člupek ’вяршыня гары; бугарок; ямка, у якую сцякае вада’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
acme
[ˈækmi]
n.
верх -у m . вяршы́ ня f. і́ т -у m.
the acme of the development — вяршы́ ня разьвіцьця́
the acme of the skill — верх спра́ ўнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
apex
[ˈeɪpeks]
n. , pl. apexes, apices
1) верхаві́ на, вяршы́ ня , вярша́ ліна f. э́ ва)а́ к -а́ m. і́ )
the apex of a triangle — вяршы́ ня трохку́ тніка
2) Figur. m. вяршы́ ня f.
at the apex of one’s power — на вяршы́ ні свае́ магу́ тнасьці
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ка́ рлінг
(ням. Karling)
горная вяршыня пірамідальнай, пераважна трохграннай формы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Gí pfel
m -s, - вяршы́ ня , верхаві́ на, вярша́ ліна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
маку́ шка , ‑і, Д М ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.
1. Вяршыня чаго‑н.; верхавіна. Замерлі дрэў макушкі, Не зварухнецца ліст. Глебка .
2. Верхняя частка галавы, макаўка. Шапка-кубанка сядзела на самай макушцы. Лынькоў .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АЛАГЁЗ ,
самая высокая вяршыня Армянскага нагор’я; гл. Арагац .
т. 1, с. 225
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)