apex

[ˈeɪpeks]

n., pl. apexes, apices

1) верхаві́на, вяршы́ня, вярша́ліна f. (дрэ́ва); вільча́к -а́ m. (страхі́)

the apex of a triangle — вяршы́ня трохку́тніка

2) Figur. верх -у m., вяршы́ня f.

at the apex of one’s power — на вяршы́ні свае́ магу́тнасьці

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)