вярта́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́рнуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вярнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zurückerbitten

* vt прасі́ць вярну́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

акупі́ць, -уплю́, -ўпіш, -ўпіць; -ўплены; зак., што.

Вярнуць што-н. патрачанае, выдаткаванае.

А. расходы.

|| незак. акупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е і аку́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прапа́шчы, -ая, -ае (разм.).

1. Такі, які нельга вярнуць, атрымаць назад.

Прапашчыя грошы.

2. Безнадзейны, ні да чаго не прыгодны.

Прапашчая справа. П. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

крэдытаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Здольны вярнуць тое, што ўзяў у крэдыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Вярнуць чалавеку прытомнасць. Адкачаць тапельца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некрэдытаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Які не можа пагасіць крэдыт, вярнуць доўг. Некрэдытаздольная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

zurückgewinnen

* vt адыгра́ць; набы́ць (зноў); вярну́ць [перацягну́ць] наза́д

j-s Líebe ~ — вярну́ць чыю́-н. любо́ў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

przywrócić

зак. вярнуць, аднавіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)