Бядровая частка тушы (звычайна свіной). Вэндзіць кумпякі.//Разм. Знешні бок верхняй часткі бядра; клуб 3. Ураднік аж засмяяўся сам сабе і ляснуў рукамі па сваіх тоўстых кумпяках.Колас.
[Літ. kumpis.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
smoke2[sməʊk]v.
1. дыме́ць, куро́дымець, курэ́ць; дымі́цца
2. куры́ць;
No smoking! Не куры́ць! (надпіс)
3.вэ́ндзіць;
smoked ham вяндлі́на, вянглі́на
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вэ́ндзаць ’пракурваць на дыме мяса, вэндзіць’ (КЭС, лаг.), вэ́ндзаны. Таго ж паходжання, што і вэ́ндзіць (гл.), г. зн. запазычанне з польск. мовы (але вэ́ндзаць адлюстроўвае іншы марфалагічны дзеяслоўны тып). Але паколькі ў польск. мове іменна такой формы няма (гл. Варш. сл.), то можна лічыць, што ў бел. мове гэта марфалагічны неалагізм.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вандзі́ць ’вэндзіць’, вандзоны ’вэнджаны’ (Шатал.). Паланізм, акцэнталагічна збліжаны з іншым дзеясловам (напрыклад, русізмам капціць). Да польск.wędzie (Кюнэ, Poln., 113; Брукнер, 608).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вандза́ ’плакса’ (КСП). Параўн. рус.ва́ньзя, ваньзя́ і ваньдзя́ дурнаваты чалавек, цяльпук’ (СРНГ, 2, 38). Экспрэсіўнае ўтварэнне, магчыма, ад уласнага імя Ванька, на бел. глебе кантамінаванага з вэндзіць; параўн. вандзонка ’лены, непаваротлівы чалавек’ (Бяльк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ *Праве́ндзіцца, провендытыс, провэндытысь ’мала што зрабіць’ (пін., драг., Бел.-рус. ізал.). На думку Клімчука (там жа, 52), суадносіцца з рус.дыял.веньгаться ’рабіць павольна, бязладна; поркацца’. Хутчэй, экслрэсіўнае ўтварэнне на базе польск.wędzić ’капціць, вэндзіць’, гл. вэндзіцца ’марудзіць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Бужані́на. Рус.бужени́на, укр.бужени́на, бужани́на. Усх.-слав. утварэнне (суф. ‑ина) ад буженый ’вялены’ (параўн. у Бярынды: сушани́ца: мя́со вендзо́ное (1627 г.), але таксама ў іншых экземплярах гэтага ж выдання: мя́со бужеоное, гл. Німчук, Бер., XIV). Дзеяслоў буди́ти ’вяліць, вэндзіць’ (< *obǫditi; слав.*ǫditi ’вэндзіць’: польск.wędzić, чэш.uditi і г. д.) вядомы і сёння ва ўкр. гаворках (параўн. Краўчук, ВЯ, 1968, № 4, 129). Іншыя тлумачэнні: бужени́на < вуженина (Рудніцкі, 240; Шанскі, 1, Б, 214; Фасмер, 1, 232, там і літ-pa) не прымаюць да ўвагі рэальнае існаванне дзеяслова буди́ти ва ўсходніх славян і надта ўскладняюць рэканструкцыю. Не выключаецца, што форма бужани́на, бужени́на пранікла ў рус. і бел. мовы з укр. Падрабязна аб слове бужані́на гл. таксама Кіш., Hatv., 20–21.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ту́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Рмн. ‑шак; ж.
Памянш.-ласк.да туша (у 1 знач.); цела забітай жывёлы, птушкі і пад. невялікіх памераў. [Князь:] — Вэндзіць фазана будзеш як заўсёды на драўляным пілавінні з цукрам. І каб тушкі не дакраналіся адна да адной!Караткевіч.Штогод з Жлобіна ў буйныя цэнтры нашай краіны накіроўваюцца ў вагонах-халадзільніках тысячы скрынак з упакаванымі тушкамі «зялёных качанят».«Беларусь».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
bloat
[bloʊt]1.
v.t.
1) надзіма́ць
2) салі́ць і вэ́ндзіць селядцы́
2.
v.i.
надзіма́цца, пу́хнуць
3.
n.
1) уздуцьцё n. (жывата́)
2) informal павелічэ́ньне шта́ту або́ выда́ткаў
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cure2[kjʊə]v.
1. (of) выле́чваць, лячы́ць;
cure smb. of bad habits адвучы́ць каго́-н. ад дрэ́нных звы́чак
2. нарыхто́ўваць, кансервава́ць;
cure fishвэ́ндзіць ры́бу
♦
what can’t be cured must be endured прыхо́дзіцца міры́цца з тым, што не́льга вы́правіць
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)