контррэлье́ф

(ад контр- + рэльеф)

заглыбленая ў плоскасць выява; від рэльефу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дыяфа́нія

(гр. diaphaneia = празрыстасць)

празрыстая выява на шкле, утвораная спосабам дэкалькаманіі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Ма́па ’геаграфічная карта’ (Др.-Падб.). З польск. mapa ’тс’, якое з ням. Марре < франц. mappe‑monde ’выява зямной паверхні’ < с.-лац. mappa mundi < лац. mappa ’сурвэтка, хустка’ < пуніцк. ’хустка’ (Махэк₂, 351; Васэрцыер, 147).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

image [ˈɪmɪdʒ] n.

1. во́браз; выя́ва;

He is the spitting image of his father. Ён выліты бацька.

2. адбі́так (у люстэрку)

3. рэпута́цыя, і́мідж

4. ста́туя, скульпту́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Табло́ ’шчыт са светлавымі сігналамі або надпісамі’ (ТСБМ). Праз рускую мову з франц. tableau ’карціна, выява; табліца, дошка’, якое з’яўляецца памяншальнай формай ад table ’дошка, табліца’ < лац. tabula ’тс’ (ЕСУМ, 5, 500; Голуб-Ліер, 475).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

іканатэ́ка

(ад гр. eikon = выява, вобраз + -тэка)

калекцыя, збор малюнкаў па пэўнай тэматыцы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

opis, ~u

м. апісанне; выява;

opis techniczny — тэхнічнае апісанне; інструкцыя

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ЛАГАТЫ́П

(ад логас + typos адбітак),

1) спецыяльна распрацаваны арыгінальны абрыс, выява поўнай або скарочанай назвы фірмы (тавараў фірмы).

2) У паліграфіі — літара з адным з найб. ужывальных слоў ці складоў; выкарыстоўваўся пры ручным наборы.

т. 9, с. 87

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Капе́йка ’адна сотая рубля і манета гэтай вартасці’, капейкі ’дробныя разменныя манеты’, ’грашовыя сродкі’ (ТСБМ). З рус. копейка, якое з копейная деньга (XV ст.) — на манеце была выява князя на кані з дзідай у руцэ (съ копиемъ) < копьё (Фасмер, 2, 317; Шанскі, 2 (К), 303). Да кап’ё (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бюст

(фр. buste)

1) скульптурная выява чалавека да пояса (галавы і верхняй часткі цела);

2) жаночыя грудзі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)