hurt

[hɜ:rt]

1.

v.i.

1) бале́ць

My finger hurts — Мне балі́ць па́лец

2) дайма́ць, крана́ць за жыво́е

2.

v.t.

1) ра́ніць (нагу́, руку́); кале́чыць; удара́ць

to hurt oneself — пакале́чыцца, уда́рыцца, вы́цяцца; пакры́ўдзіць, зьнява́жыць

He hurt his mother’s feelings — Ён пакрыўдзіў сваю́ ма́ці

2) псава́ць, шко́дзіць

3) хвалява́ць, засмуча́ць

3.

n.

1) боль -ю m.; ра́на f.

2) шко́да f., зло n.; кры́ўда f.

it would do no hurt — Не пашко́дзіла б

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ánschlagen

*

1.

vt

1) прыбіва́ць, прымацо́ўваць

2) яб’яўля́ць

3) біць (у звон)

2.

vi (h, s)

1) (an A) вы́цяцца (аб што-н.)

2) зазвані́ць

3) забраха́ць

4) запе́ць (пра птушак)

5) падзе́йнічаць (пра лякарства); паўплыва́ць

die Wórte schlágen bei ihm nicht an — да яго́ сло́вы не дахо́дзяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

угоди́ть сов.

1. (услужить) дагадзі́ць (каму, чаму), угадзі́ць (каму, чаму); унараві́ць (каму, чаму);

на всех тру́дно угоди́ть усім ця́жка дагадзі́ць (угадзі́ць, унараві́ць);

2. (попасть куда-л.) разг. тра́піць; папа́сці;

лиса́ угоди́ла в капка́н ліса́ тра́піла ў па́стку;

3. (удариться) разг. уда́рыцца, вы́цяцца, сту́кнуцца;

он угоди́л лбом в дверь ён уда́рыўся (вы́цяўся) ілбо́м у дзве́ры (аб дзве́ры);

4. (бросая, попасть) папа́сці, тра́піць, пацэ́ліць, уцэ́ліць;

угоди́ть ка́мнем в окно́ папа́сці (пацэ́ліць, тра́піць) ка́менем у акно́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб прыназ. (у спалучэнні з займеннікамі мне, усім, усёй, усіх – аба)

1. (для абазначэння збліжэння, сутыкнення, дотыку) an (A), gégen (A);

вы́цяцца аб ка́мень an [gégen] éinen Stein stóßen*;

2. (пры назве тэмы думкі, мовы, пачуццяў і г. д.) über (A), von (D), bezüglich (G), in Bezug auf (A), für (A);

ле́кцыя аб выхава́нні éine Vórlesung über die Erzíehung;

напаміна́ць аб чым-н. an etw. erínnern;

шкадава́ць аб чым-н. etw. bedáuern;

хвалява́цца аб кім-н. für j-n sórgen;

размаўля́ць аб чым-н. von [über] etw. spréchen*;

◊

не аб адны́м то́лькі хле́бе nicht vom Brot alléin;

3. гл. а ІІ

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

уда́риться

1. уда́рыцца, вы́цяцца; (стукнуться) сту́кнуцца;

он уда́рился голово́й ён уда́рыўся (вы́цяўся, сту́кнуўся) галаво́й;

2. (попасть во что) сту́кнуцца (у што, аб што);

3. перен. (начать усиленно заниматься чем-л.) разг. узя́цца (за што-небудзь); пусці́цца; пача́ць (рабі́ць што-не́будзь);

уда́риться в рабо́ту узя́цца за пра́цу (рабо́ту);

уда́риться в воспомина́ния пусці́цца ва ўспамі́ны, пача́ць успаміна́ць;

уда́риться в слёзы пача́ць мо́цна пла́каць;

4. перен., разг. кі́нуцца; (пуститься) пусці́цца;

уда́риться в бе́гство кі́нуцца (пусці́цца) бе́гчы;

уда́риться из одно́й кра́йности в другу́ю кі́нуцца з адно́й кра́йнасці ў другу́ю.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

stóßen

*

1.

vt

1) штурха́ць, пхаць

j-n von sich (D) ~ — адпіхну́ць каго́-н. ад сябе́

2) уда́рыць, нане́сці ўдар

3) басці́

4) таўчы́

5) тэх. таўчы́

2.

vi

1) басці́ся, бада́цца

2) трэ́сці (пра машыну)

3) уда́рыць

in die Flánke ~ — уда́рыць з фла́нга

4) (s) (an A) сту́кнуцца (аб што-н.), наткну́цца (на што-н.)

ans Land ~ — прыча́ліць

vom Lánde ~ — адча́ліць ад бе́рага

5)

ins Horn ~ — трубі́ць у рог

3.

(sich)

1) штурха́цца

2) (an D) вы́цяцца, уда́рыцца (аб што-н.)

3) быць шакі́раваным (чым-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

о​I (об, обо) предлог

1. с вин. (для обозначения сближения, столкновения, соприкосновения) аб (каго, што);

уда́риться о ка́мень уда́рыцца (вы́цяцца) аб ка́мень;

во́лны бью́тся о бе́рег хва́лі б’ю́цца аб бе́раг;

2. с вин. (для указания на смежность: рядом, вплотную) у (што);

бок о́ бок бок у бок, плячо́ ў плячо́;

3. с вин. (для обозначения времени) уст., прост. у (што);

в ту по́ру у той час;

4. с предл. (для указания на предмет мысли, речи, чувства и т. п.) аб (кім, чым), пра (каго, што); аба (употребляется только в сочетании: «обо мне» аба мне); кроме того, иногда, особенно для обозначения предмета сожаления, огорчения и т. п., переводится предлогом па (кім, чым);

весть о побе́де ве́стка аб перамо́зе (пра перамо́гу);

говори́ть о литерату́ре гавары́ць пра літарату́ру (аб літарату́ры);

я вспомина́ю о тебе́ я ўспаміна́ю пра цябе́ (аб табе́);

пла́кать о ко́м-л. пла́каць па (аб) кім-не́будзь;

ты обо мне не горю́й ты па мне (аба мне) не бяду́й;

5. с предл. (для указания на количество частей, членов и т. п., из которых состоит предмет) з (чым), на (чым);

па́лка о двух конца́х па́лка з двума́ канца́мі;

стол о трёх но́жках стол на трох но́жках (з трыма́ но́жкамі);

6. с предл. (для обозначения времени) уст. на (чым и што); у (што);

о заре́ на світа́нні; кроме того, иногда переводится также конструкциями без предлога;

о весне́ вясно́й, уве́сну;

па́лец о па́лец не уда́рил па́льцам не паварушы́ў, па́льцам аб па́лец не ўда́рыў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)