Áusdauer

f - вы́трымка, насто́йлівасць, цягаві́тасць, цярпе́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sang-froid [sɒŋˈfrwɑ:] n. франц. спако́й, вы́трымка, стры́манасць;

lose one’s sang-froid збянтэ́жыцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

savoir faire [ˌsævwɑ:ˈfeə] n. франц. вынахо́длівасць, уме́нне выхо́дзіць з ця́жкага стано́вішча; вы́трымка, такт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тахт ’такт’: у тахт ’у адпаведнасці з рытмам’ (шальч., Сл. ПЗБ), та́хта: да тахты ’тс’ (Стан.), та́хта ’такт, вытрымка’ (Сцяшк.). Гл. такт.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цыта́та

(лац. citatum, ад citare = заклікаць)

даслоўная вытрымка з якога-н. тэксту.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Behérrschung

f -

1) вало́данне; панава́нне

2) вы́трымка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

equanimity

[,ekwəˈnɪməti]

n.

1) самавало́даньне, самапанава́ньне n.

2) вы́трымка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цыта́та, ‑ы, ДМ ‑таце, ж.

Даслоўная вытрымка з якога‑н. тэксту ці прамовы. [Прамоўца] прыводзіць дзесяткі два цытат з старажытных грэкаў і рымлян. Лынькоў.

[Ад лац. cito — заклікаю ў сведкі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exposure [ɪkˈspəʊʒə] n.

1. неабаро́ненасць, незасцяро́жанасць

2. выкрыццё, выяўле́нне

3. экспазі́цыя, вы́трымка; кадр (у фатаграфіі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́трыманасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць вытрыманага (у 2, 4 знач.). Вытрыманасць характару.

2. Уменне валодаць сабою, вытрымка. Злаваць чыноўнік пачынае, Што дзядзька вытрыманасць мае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)