Mácher

m -s, -

1) вытво́рца

2) дзяло́к, камбіна́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Hérsteller

m -s, -

1) вытво́рца; прадуцэ́нт, фабрыка́нт

2) рэстаўра́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дро́бны, -ая, -ае.

1. Невялікі па велічыні, памеры, вартасці.

Дробная жывёла.

Д. почырк.

Дробныя грошы.

2. Які складаецца з невялікіх па велічыні аднародных часцінак.

Д. дождж.

Д. пясок.

3. Невялікі, маламоцны і малазначны ў эканамічных і грамадскіх адносінах.

Дробная гаспадарка.

Д. вытворца.

4. Неістотны, які не мае вялікага значэння.

Дробныя факты.

5. перан. Мізэрны, нікчэмны, нізкі.

Дробныя інтарэсы.

Дробная душа.

|| наз. дро́бнасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

manufacturer

[,mænjʊˈfæktʃərər]

n.

1) фабрыка́нт -а m.; ула́сьнік заво́ду; прамысло́вец -ўца m.

2) вытво́рца -ы m. (прамысло́вых тава́раў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

producer

[prəˈdu:sər]

n.

1) вытво́рца -ы m. (збо́жжа, прамысло́вых тава́раў)

2) тэатра́льны, фільмо́вы, радыё- або́ тэлевізі́йны пастано́ўшчык; прадзю́сэр -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

производи́тель

1. эк. вытво́рца, -цы м.;

ме́лкие производи́тели дро́бныя вытво́рцы;

2. (исполнитель работ) выкана́вец, -на́ўца м., выкана́ўца, -цы м.;

3. (создатель) тварэ́ц, -рца́ м., ствара́льнік, -ка м., вытво́рца, -цы м.; (изготовитель) вырабля́льнік, -ка м.;

4. (самец) с.-х. вытво́рнік, -ка м.;

жеребе́ц-производи́тель жарабе́ц-вытво́рнік.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Вытво́рнік (БРС). Ад вытварыць, тварыць. Калька рус. производи́тель (Крукоўскі, Уплыў, 121). Калькамі Крукоўскі (там жа) лічыць і іншыя дэрываты ад гэтага кораня: вытво́рца, вытво́рчасць, вытво́рчы. Але ў апошнім выпадку практычна нельга размежаваць калькі і магчымыя запазычанні, адпаведна калькі, з польскай мовы; параўн. польск. wytwórczy, wytwórca, wytwórczość.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паэт ’аўтар вершаваных твораў’ (ТСБМ). З рус. мовы (магчыма, у XX ст.), у якой слова поэт праз франц. poète ці ням. Poet паходзіць з лац. poēta < ст.-грэч. ποιητής ’вытворца, стваральнік, складальнік (вершаў)’. Аднак ст.-бел. поета, поэта ’паэт’ (1540) — праз ст.-польск. poeta з лац. poēta (Булыка, Лекс. запазыч., 159).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Erzéuger

m -s, -

1) біял. ба́цька; вытво́рнік, саме́ц

2) эк. вытво́рца

3) тэх. генера́тар

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ГЕНЕРА́ТАР

(ад лац. generator вытворца),

прыстасаванне, апарат, машына, якія вырабляюць які-небудзь прадукт (напр., ацэтыленавы генератар, газагенератар, парагенератар), эл. энергію (гідрагенератар, турбагенератар, магнітагідрадынамічны генератар, тэрмаэлектрычны генератар, электрамашынны генератар, электрычны генератар) або ствараюць эл., эл.-магн., светлавыя ці гукавыя сігналы — ваганні, імпульсы (квантавы генератар, ультрагукавы генератар, генератар вымяральны, лямпавы, магнетронны, імпульсны і інш.).

т. 5, с. 155

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)