finezyjny

вытанчаны; тонкі;

finezyjny umysł — вытанчаны (тонкі) розум

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

изы́сканный

1. прич. адшука́ны; зно́йдзены;

2. прил. (утончённый) то́нкі, вы́танчаны; даліка́тны; (элегантный) элега́нтны; (изящный) згра́бны;

изы́сканный челове́к вы́танчаны (даліка́тны) чалаве́к;

изы́сканные блю́да вы́танчаныя (даліка́тныя) стра́вы;

изы́сканный вкус то́нкі (вы́танчаны, даліка́тны) густ;

изы́сканный наря́д элега́нтны (згра́бны) убо́р.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

subtelny

тонкі, вытанчаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyrafinowany

рафінаваны, вытанчаны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

fastidious

[fæˈstɪdiəs]

adj.

1) патрабава́льны; перабо́рлівы

2) вы́танчаны

a fastidious mind or taste — вы́танчаны ро́зум або́ густ

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пато́нчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад патанчыць.

2. у знач. прым. Вытанчаны, тонкі. Самы лепшы і самы патончаны густ тут не знойдзе ніякай заганы. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

exquisite [ɪkˈskwɪzɪt, ˈekskwɪzɪt] adj.

1. вы́танчаны; элега́нтны

2. fml ве́льмі мо́цны; во́стры (пра пачуцці, адчуванні)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

polite

[pəˈlaɪt]

adj.

1) ве́тлівы

2) вы́танчаны; элега́нтны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

сноб, ‑а, м.

1. У буржуазна-дваранскім грамадстве — чалавек, які слепа трымаецца моды, густаў і манер «вышэйшага свету».

2. Чалавек, які беспадстаўна прэтэндуе на вытанчаны густ, манеры, асобую інтэлектуальнасць і пад.

[Англ. snob.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

dystyngowany

добра выхаваны; вытанчаны; элегантны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)