аўтасало́н, ‑а, м.

Выстаўка (раздзел выстаўкі) для дэманстрацыі новых мадэлей аўтамабіляў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рукадзе́лле, -я, н.

1. Ручная праца (пераважна пра шыццё, вязанне, вышыўку).

2. Рэч, якая адмыслова выканана рукамі (пераважна пра вышытае, звязанае).

Выстаўка рукадзелля.

|| прым. рукадзе́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экспо́

[фр. expo(sition) = выстаўка]

сусветная выстаўка (звычайна з лічбай, якая ўказвае год) (напр. Экспо-99).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

экспо́, нескл., ж.

Сусветная выстаўка (звычайна з лічбай, якая ўказвае год). Экспо–80.

[Скарачэнне фр. слова exposition — выстаўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экспрэсіяністы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да экспрэсіянізму, экспрэсіяніста. Экспрэсіяністычны стыль. Экспрэсіяністычная выстаўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акварэ́ль, -і, ж.

1. Клеявыя фарбы, якія разбаўляюцца вадой.

Пісаць акварэллю.

2. Карціны або малюнак, напісаныя такімі фарбамі.

Выстаўка акварэлей.

|| прым. акварэ́льны, -ая, -ае.

А. жывапіс.

А. партрэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

афо́рт, -а, М -рце, мн. -ы, -аў, м.

Гравюра на медзі або цынку з малюнкам, пратраўленым кіслатой, а таксама адбітак з такой гравюры.

Выстаўка афортаў.

|| прым. афо́ртны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паступле́нне, -я, н.

1. гл. паступіць.

2. Тое, што паступіла (у 3 знач.) куды-н. (грашовая сума, матэрыялы, якія паступілі куды-н.; афіц.).

Грашовыя паступленні.

Выстаўка новых паступленняў у бібліятэцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

exhibit​1 [ɪgˈzɪbɪt] n.

1. экспана́т

2. law рэ́чавы до́каз

3. AmE пака́з; выста́ва, вы́стаўка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

закры́цца, -ы́юся, -ы́ешся, -ы́ецца; зак.

1. гл. закрыць.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра магазіны, установы і пад.: спыніць работу.

Магазін закрыўся.

Выстаўка закрылася.

|| незак. закрыва́цца, -а́ецца (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)