Verbum

анлайнавы слоўнік

éingraben

1) зако́пваць, уко́пваць

2) вырэ́зваць (па метале); гравірава́ць разцо́м

(sich) запо́мніць, захава́цца ў па́мяці

2) вайск. ако́пвацца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

cut out

а) выкіда́ць (ча́стку)

б) вырэ́зваць, вы́разаць; выкро́йваць

to cut out a dress — скраі́ць суке́нку

в) быць ство́раным для чаго́

г) Sl. зрэ́заць (з ужы́тку)

to cut out candy — пераста́ць е́сьці цуке́ркі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

wyrzynać

незак.

1. выразаць, вырэзваць;

wyrzynać w drzewie — выразаць па дрэве;

wyrzynać w miedzi — выразаць па медзі;

2. выразаць; знішчаць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

core

[kɔr]

1) агры́зак, асяро́дак -ка m. (сярэ́дняя ча́стка)

2) цэ́нтар -ру m., сэ́рца n., стры́жань -ня m.

3) су́тнасьць f.

4) Electr. жы́ла ка́бэлю

5) Geol. зямны́я не́тры

v.t.

вырэ́зваць, вы́разаць (сярэ́дзіну я́блыка); выма́ць ко́стачкі з фру́ктаў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Ка́паць ’падаць кроплямі’, ’крапаць’, ’ліць кроплямі’ (ТСБМ; гродз., віл., Сл. паўн.-пах.). Укр. ка́пати, рус. ка́пать, ц.-рус. капати, польск. kapać, н.-луж. kapaś, в.-луж. kapać, чэш. kapati, kapat, kvapati, славац. kvápať, kapať, славен. kápati, серб.-харв. ка̏пати, макед. капе, балг. капя, ка́пʼъ, капа, ст.-слав. капати ’капаць’. Прасл. kapati. Сцвярджэнне таго, што kapati/kap‑kap! (Фасмер, 184) не з’яўляецца рашэннем праблемы. Трубачоў (Эт. сл., 9, 145) прапануе звярнуць увагу на аманімію kapati ’падаць кроплямі’ і ц.-слав. капати ’капаць, рыць’ і атаясаміць гэтыя дзеясловы, — параўн. першаснае значэнне ў прасл. kapati ’біць’, ’удараць’ (з дуратыўным значэннем), якое з kopali ’капаць, рыць’. БЕР (2, 612) рэканструюе для апошняга дзеяслова прасл. форму ў выглядзе kapāti.

Капа́ць, кыпа́ць ’ускопваць, рыхліць зямлю’, ’выкопваць, даставаць што-небудзь’ (ТСБМ, Янк. 1., Бяльк., Сцяшк., Яруш., Янк. Мат.), ’разграбаць (аб курах)’ (Інстр. III). Укр. копати, рус. копать, польск., kopać, н.-луж. kopaś, в.-луж. kopać, чэш. kopati, славац. kopať, славен. kopáti, серб.-харв. ко̀пати, макед. копам, купа́ям, балг. копая, ст.-слав. копати ’тс’. Прасл. kopati (Трубачоў, Эт. сл., 11, 18–20). Роднаснае да літ. kapóti ’рубаць’, лат. kapât ’тс’, ст.-прус. en‑kopts ’закапаны’, далей — з арм. kopʼem ’высякаць, вырэзваць’; н.-перс. kāvad, kāfad ’капаць’, ’расколваць’, ст.-грэч. κόπτω ’сячы’ і σκάπτω ’капаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

grave

[greɪv]

1) магі́ла f., дол -у m.

2) курга́н -а́ m., по́мнік -а m., грабні́ца f.

3) сьмерць f.

•

- one foot in the grave

[greɪv]

adj.

1) ва́жны, ва́жкі

a grave decision — ва́жная пастано́ва

2) пава́жны, пагража́льны, небясьпе́чны

a grave situation — небясьпе́чнае стано́вішча

grave news — су́мная ве́стка

3) пава́жны, урачы́сты

a grave face — пава́жны твар

4) пану́ры, мро́чны, цёмны (ко́леры)

III

[greɪv]

v.t., graved, graved or graven

1) рабі́ць незабы́ўнае ўра́жаньне

2) рэ́заць, вырэ́зваць (на дрэ́ве); высяка́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

cut² [kʌt] v. (cut)

1. рэ́заць; разраза́ць; зраза́ць

2. парэ́заць

3. прарэ́звацца (пра зубы);

He is cutting a tooth. У яго прарэзваецца зуб.

4. стры́гчы, падстрыга́ць

5. сячы́ (лес)

6. касі́ць (траву); жаць

7. скарача́ць (выдаткі); зніжа́ць, паніжа́ць (цэны);

cut the cost of production зніжа́ць сабеко́шт праду́кцыі

8. BrE, infml прапуска́ць, прагу́льваць (заняткі)

9. здыма́ць (калоду карт)

cut across [ˌkʌtəˈkrɒs] phr. v.

1. прайсці́ праз што-н.;

cut across the fields прайсці́ найкараце́йшым шля́хам; прайсці́ праз палі́, перасячы́ по́ле

2. перашкаджа́ць

3. супярэ́чыць чаму́-н.

cut down [ˌkʌtˈdaʊn] phr. v.

1. вы́таргаваць, перакана́ць пані́зіць цану́

2. высяка́ць, зраза́ць, валі́ць (лес, дрэвы)

3. (on) скарача́ць/змянша́ць ужыва́нне (чаго-н.)

cut off [ˌkʌtˈɒf] phr. v.

1. адраза́ць; адсяка́ць

2. перарыва́ць, адключа́ць;

They cut off our water/electricity. У нас адключылі ваду/электрычнасць.

cut out [ˌkʌtˈaʊt] phr. v. выраза́ць, вырэ́зваць;

cut out a dress кро́іць суке́нку;

cut out smoking кі́даць палі́ць/куры́ць;

Cut it out! infml Кінь(це)!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)