Verbum

нездаво́лены, -ая, -ае.

Які адчувае або выказвае пачуццё нездавальнення.

Н. выраз твару.

|| наз. нездаво́ленасць, -і, ж.

пагро́злівы, -ая, -ае.

Тое, што і пагражальны.

П. выраз твару.

Пагрозлівая цемра.

|| наз. пагро́злівасць, -і, ж.

дыялекты́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або выраз якога-н. дыялекту, ужытыя ў літаратурнай мове.

бана́льнасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. банальны.

2. Збітая, агульнавядомая думка, выраз.

Гаварыць банальнасці.

по́шласць, -і, ж.

1. гл. пошлы.

2. мн. -і, -ей. Пошлы выраз, пошлы ўчынак.

Гаварыць пошласці.

сму́так, -тку, м.

Пачуццё суму, маркоты, журбы.

Несці с. у сэрцы.

С. у вачах (сумны выраз).

эўфемі́зм, -а, м. (кніжн.).

Слова або выраз, якія замяняюць грубы, непажаданы сэнс.

|| прым. эўфемісты́чны, -ая, -ае.

германі́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або выраз у якой-н. мове, запазычаныя з германскіх моў.

грэцы́зм, -а, мн. -ы, -аў, м.

Слова або выраз у якой-н. мове, запазычаны з грэчаскай мовы.