ру́шыць (пачаць рух) sich bewgen, sich in Bewgung stzen; ufbrechen* vi (s) (выпраўляцца ў дарогу); sich begben* (накіравацца) (куды-н. nach D)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пра́виться несов., страд.

1. пра́віцца, папраўля́цца, выпраўля́цца;

2. упраўля́цца;

3. выпро́ствацца, выраўно́ўвацца;

4. напраўля́цца, наво́дзіцца; вастры́цца;

5. пра́віцца; спраўля́цца; см. пра́витьII.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ра́хацца ’збірацца, рыхтавацца, поркацца, капацца, шавяліцца’ (ТС), ря́хацца ’паціху, марудна збірацца’ (Растарг.). Параўн. укр. ра́ха́тися, ря́хатися ’збірацца, рухацца’, рус. дыял. ря́хнуться ’крануцца, сыйсці з месца’. Паводле Мяркулавай (Этимология–1986–1987, 148), да прасл. *raxati, *rexnǫti, дзе x < sk (> *resk‑ з першасным значэннем ’драць’ — ’плясці’), у аснове семантыкі — рэзкі рывок, штуршок як пачатак руху. Параўн. таксама Фасмер, 3, 449 (рус. раха́ть, рахну́ть ’кідаць; гнаць’, мяркуецца, узыходзяць да гукапераймання); SEK, 4, 189, 193 (фармальна блізкія каш. rakować sąвыпраўляцца, збірацца ў дарогу’, rëknǫ́c ’крануцца, скіравацца’ выводзяцца з ням. regen ’кранаць, рухаць’, rücken ’крануцца, пасунуць’).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

переправля́ться

1. (через что) перапра́ўляцца; (переезжать) пераязджа́ць; (переходить) перахо́дзіць;

переправля́ться че́рез ре́ку перапра́ўляцца це́раз раку́;

2. страд. перапра́ўляцца; пераво́зіцца; пераво́дзіцца; папраўля́цца; выпраўля́цца; см. переправля́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Himfahrt

f - пае́здка дамо́ў, вярта́нне, даро́га наза́д

die ~ ntreten* — адпраўля́цца на радзі́му, выпраўля́цца (у даро́гу) дадо́му

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

betake

[bɪˈteɪk]

v., -took, -taken, -taking

1) бра́цца за што, распачына́ць

He betook himself to study — Ён узя́ўся за вучо́бу

2) выпраўля́цца

to betake oneself to the mountains — пае́хаць у го́ры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

zabierać się

zabiera|ć się

незак.

1. do kogo/czego брацца за каго/што; прыступаць да каго/чаго;

~ć się do pracy — брацца за працу;

2. разм. збірацца; выбірацца; выпраўляцца;

~ć się w drogę — выпраўляцца ў дарогу;

~j się stąd! разм. прэч (ідзі) адсюль!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

straighten

[ˈstreɪtən]

1.

v.t.

1) выпро́стваць

2) пара́дкава́ць

Straighten up your room — Спара́дкуй свой пако́й

3) даво́дзіць да ла́ду

We must straighten out accounts — Мы му́сім даве́сьці да ла́ду на́шыя раху́нкі

2.

v.i.

1) выпро́ствацца

2) informal выпраўля́цца, папраўля́цца

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

frtfahren

*

1.

vi

1) (s) выязджа́ць; выпраўля́цца

2) (h) праця́гваць (mit D або zu + inf)

sie fuhr fort zu winen — яна́ праця́гвала пла́каць

2.

vt адво́зіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbssern

1.

vt

1) паляпша́ць, удаскана́льваць

2) выпраўля́ць

2.

(sich)

1) выпраўля́цца

2) паляпша́цца

3) паляпша́ць сваё службо́вае стано́вішча

◊ wenn es inem gut geht, muss man sich nicht ~ wllen — ≅ ад дабра́ дабра́ не шука́юць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)