Вы́лівкі ’памыі’ (Нас.). Да выліваць пры дапамозе суф. ‑к‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

излива́ть несов. (чувства) выліва́ць; выка́зваць; раскрыва́ць; спавяда́цца; (проливать) праліва́ць;

излива́ть ду́шу раскрыва́ць душу́ (спавяда́цца);

излива́ть свой гнев выліва́ць свой гнеў;

излива́ть благода́рность выка́зваць падзя́ку;

излива́ть слёзы праліва́ць слёзы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плё́хкаць

‘удараць аб што-небудзь з шумам, пляскам (пра ваду і іншую вадкасць); стукаць, удараць чым-небудзь па вадзе (рыба плёхкае); з размаху выліваць што-небудзь (плёхкаць ваду на грудзі)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. плё́хкаю плё́хкаем
2-я ас. плё́хкаеш плё́хкаеце
3-я ас. плё́хкае плё́хкаюць
Прошлы час
м. плё́хкаў плё́хкалі
ж. плё́хкала
н. плё́хкала
Загадны лад
2-я ас. плё́хкай плё́хкайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час плё́хкаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

pour out

а) выліва́ць (-ца)

б) ры́нуць (-ца), павалі́ць (пра нато́ўп)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

выліва́цца I несов.

1. (вытекать откуда-л.) вылива́ться;

2. перен. вылива́ться;

3. (о чувствах) излива́ться; вылива́ться;

1-3 см. вы́ліцца;

4. страд. вылива́ться; выплёскиваться; излива́ться; см. выліва́ць I

выліва́цца II несов., страд. вылива́ться, отлива́ться, ли́ться; см. выліва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вая́ть несов., уст., высок. рабі́ць (скульпту́ру); (лепить) ляпі́ць; (вырезывать) выраза́ць, вырэ́зваць; (высекать) высяка́ць; (отливать) адліва́ць, выліва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Выліва́шка ’шуфлік, чарпак з кароткай ручкай для вылівання вады з лодкі’ (З нар. сл., полац.). Да выліваць пры дапамозе складанага суф. ‑ашка. Параўн. таксама польск. wylewka, чэш. vylivka ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Блёхаць ’пляскаць, плюхаць’ (Янк. II), блёхаты ’тс’ (Клім.). Параўн. ст.-польск. blochać ’выкідваць, выліваць’. Можна думаць, што гэта гукапераймальныя ўтварэнні. Параўн. і плёхаць. Таксама гукапераймальным з’яўляецца блёўтаць ’плёхаць’ (Шат., Янк. III).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

wreak [ri:k] v. (wreaked or wrought) fml выліва́ць (гнеў), дава́ць во́лю (пачуццю);

wreak vengeance on smb. по́мсціць каму-н.;

wreak havoc with smth. знішча́ць што-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вы́лівак ’яйка з вельмі слабай шкарлупінай’ (БРС, Нас., Бяльк., Янк. I, Сцяшк., Інстр. I, Жд., 2, Вешт. дыс., З нар. сл.), ву́лівак ’тс’ (З нар. сл.). Рус. вы́ливок, укр. ви́ливок. Ад выліваць (гл. ліць) ’несці яйкі з мяккай шкарлупінай’ і суф. ‑ак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)