Вы́страбіць ’вылаяць’ (Жд., 1). З выстраяць ’тс’. Гл. страміць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

níedermachen

vt

1) вы́лаяць

2) забіва́ць, знішча́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Вы́свенціць ’асвяціць’ (Шат.); ’вылаяць’ (Жд., 1). Запазычанне з польск. wyświęcić ’асвяціць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́байсьціць ’вылаяць, адбэсціць’ (З нар. сл.). Да бэ́йсьціць ’лаяць’, што, відаць, з бэ́сціць ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Вы́ерсканіць ’вылаяць, зняважыць’ (Шпіл.). Няясна. Магчыма, ёсць сувязь з лат. ẽrsināt ’злавацца’, літ. ẽrzdinti ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабра́ць, -бяру́, -бярэ́ш, -бярэ́; -бяро́м, -бераце́, -бяру́ць; -бра́ў, -ра́ла; -бяры́; -бра́ны; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.), каго-што. Тое, што і праняць.

Жанчыну прабраў страх.

2. перан., каго (што). Зрабіць вымову каму-н., вылаяць (разм.).

П. свавольніка.

|| незак. прабіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абла́яць (зняважыць, вылаяць) (be)schímpfen vt, áusschímpfen vt, schélten* vt

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

skrzyczeć

зак. вылаяць, насварыцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wyłajać

зак. вылаяць, прабраць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zbesztać

зак. прабраць; вылаяць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)