academic1 [ˌækəˈdemɪk] n. выкла́дчык; прафе́сар; навуко́вы супрацо́ўнік вышэ́йшай навуча́льнай устано́вы; навуко́вец

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шта́тны шта́тный;

ш. выкла́дчык — шта́тный преподава́тель;

~ная паса́да — шта́тная до́лжность;

ш. раскла́д — шта́тное расписа́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

універсітэ́цкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да універсітэта. Універсітэцкі статут. Універсітэцкая бібліятэка. // Звязаны са знаходжаннем, навучаннем або выкладаннем ва універсітэце. Універсітэцкі выкладчык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фі́зік, ‑а, м.

Спецыяліст у галіне фізікі. // Разм. Выкладчык фізікі. Настаўніцу па матэматыцы замяніў фізік. // Разм. Студэнт, які вучыцца на факультэце фізікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гісто́рык

(лац. historicus, ад гр. historikos)

1) спецыяліст па гісторыі;

2) выкладчык гісторыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

шта́тный шта́тны;

шта́тная до́лжность шта́тная паса́да;

шта́тный преподава́тель шта́тны выкла́дчык;

шта́тное расписа́ние шта́тны раскла́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Lhrer

m -s, - наста́ўнік, выкла́дчык

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Trnlehrer

m -s, - выкла́дчык фізкульту́ры [гімна́стыкі]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Sprchlehrer

m -s, - выкла́дчык [наста́ўнік] мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

teacher

[ˈti:tʃər]

n.

наста́ўнік -а m., наста́ўніца f.; выкла́дчыкm., выкла́дчыца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)