пунктуа́льны, -ая, -ае.

Вельмі дакладны, акуратны ў выкананні чаго-н.

П. чалавек.

Пунктуальнае выкананне.

|| наз. пунктуа́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сумяшча́льніцтва, -а, н.

Выкананне работы на якой-н. платнай пасадзе адначасова з асноўнай работай.

Дазволіць с. на палову стаўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

accomplishment [əˈkʌmplɪʃmənt] n.

1. выкана́нне; завяршэ́нне; дасягне́нне

2. майстэ́рства

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выполне́ние (исполнение) выкана́нне, -ння ср.; здзяйсне́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

субо́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Добраахвотнае бясплатнае калектыўнае выкананне якой-н. грамадска-карыснай працы ў нерабочы час (па суботах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

майстэ́рскі ма́стерский; мастерско́й; иску́сный; худо́жнический;

~кае выкана́нне — ма́стерское (иску́сное) исполне́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

зако́ннасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. законны.

2. Няўхільнае выкананне законаў, становішча, пры якім грамадскае жыццё і дзейнасць забяспечваюцца законамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

атава́рыць, -ру, -рыш, -рыць; -раны; зак., што (спец.).

Выдаць ці атрымаць тавар (як выкананне якога-н. абавязацельства).

|| незак. атава́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

эміса́рства, ‑а, н.

Выкананне абавязкаў эмісара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надо́мніцтва, ‑а, н.

Выкананне даручанай работы дома.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)