wyznaczony

вызначаны; прызначаны; усталяваны

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ustalony

ustalon|y

устаноўлены; вызначаны;

o ~ej godzinie — у вызначаны час

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

журфі́кс, ‑а, м.

Уст. Вечар для прыёму гасцей у загадзя вызначаны дзень тыдня.

[Ад фр. jour fixe — пэўны дзень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаабклада́нне, ‑я, н.

Дабравольны збор сродкаў на мясцовыя грамадскія патрэбы, вызначаны самім насельніцтвам, калектывам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазні́цца, пазню́ся, по́знішся, по́зніцца; незак.

1. З’яўляцца пазней за вызначаны час.

П. на заняткі.

2. Выконваць што-н. пазней, чым трэба.

П. з сяўбой.

3. Затрымлівацца дзе-н.

Не пазніся, завідна прыходзь дамоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бо́ны¹, -аў, адз. бо́на, -ы, ж. (спец.).

1. Кароткатэрміновыя крэдытныя дакументы, якія даюць права на атрыманне пэўнай сумы ў вызначаны тэрмін.

2. Папяровыя грашовыя знакі, што выйшлі з ужытку і сталі прадметам калекцыяніравання.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўро́чны, ‑ая, ‑ае.

Які робіцца, адбываецца не ў вызначаны або не абумоўлены дагаворам час. Няўрочная работа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

своечасо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца, выконваецца ў належны, у вызначаны час. Своечасовая дапамога. Своечасовы прыход на працу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

унармава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад унармаваць.

2. у знач. прым. Вызначаны ў якасці нормы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уро́чный

1. (определённый) вы́значаны; (назначенный) прызна́чаны;

2. (о работе) уро́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)