Krümmung

f -, -en вы́гін, заві́ліна; крывізна́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

sinuosity [ˌsɪnjuˈɒsəti] n. fml

1. хва́лісты рух; зві́ліна; заві́ліна, вы́гін

2. pl. sinuosities склада́ныя шляхі́; перыпеты́і

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bight

[baɪt]

n.

1) вы́гін (ракі́)

2) зато́ка, бу́хта f.

3) згін, вы́гін -у m.; кут -а́ m.; рог -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́кла Выгін ракі (Стол.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

zakręt, ~u

м. паварот; выгін; віраж;

zakręt rzeki — паварот (выгін; лукавіна; лука) ракі;

ostry zakręt — рэзкі паварот; віраж

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

winding [ˈwaɪndɪŋ] n.

1. паваро́т, вы́гін; зві́ліна, заві́ліна

2. намо́тка, перамо́тка;

in winding скру́чаны;

out of winding раскру́чаны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выкрута́сы Выгін ракі (Сміл. Шат.).

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

Выкрунта́сы ’хітрыкі, выкручванне’ (БРС, Нас., КТС, Бір. Дзярж., Мал.); ’выгін дарогі’ (Касп.). Запазычанне з польск. wykrętasy ’хітрыкі’. Параўн. выкрутасы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Сугба́ ’выгін знутра’, сугбаві́на ’тс’, сугбавы ́’кругавы знутра’ (Я. Драздовіч). Да су- і гібаць, гбаць, гл. Пацюпа, Arche, 2007, 3, 170.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

геафлексу́ра

(ад геа- + флексура)

круты выгін горных абшараў, выяўлены ў рэльефе як вялікі ўступ значнай працягласці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)