дэдуцы́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак., што.

Вывесці (выводзіць) заключэнне шляхам дэдукцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

average​3 [ˈævərɪdʒ] v. выво́дзіць сярэ́дні лік

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wywodzić

незак.

1. выводзіць;

2. рабіць высновы; выводзіць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

deduce [dɪˈdju:s] v. выво́дзіць; рабі́ць вы́вад/высно́ву/заключэ́нне

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вывядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. выводзіць — вывесці (у 2, 5, 6, 8, 10 і 11 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трави́ть​III несов. (обрабатывать химическими средствами) траві́ць, вытраўля́ць; (выводить) выво́дзіць;

трави́ть рису́нок траві́ць (вытраўля́ць) рысу́нак;

трави́ть пя́тна выво́дзіць пля́мы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дэдуцы́раваць

(рус. дедуцировать, ад лац. deducere)

выводзіць заключэнне шляхам дэдукцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

incapacitate [ˌɪnkəˈpæsɪteɪt] v. fml рабі́ць няздо́льным; выво́дзіць са стро́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́вадка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выводзіць — вывесці (у 11 знач.).

2. Вывад коней для агляду ці размінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unbalance [ʌnˈbæləns] v.

1. паруша́ць раўнава́гу, выво́дзіць з раўнава́гі

2. разбалансо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)