incapacitate [ˌɪnkəˈpæsɪteɪt] v. fml рабі́ць няздо́льным; выво́дзіць са стро́ю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэдуцы́раваць

(рус. дедуцировать, ад лац. deducere)

выводзіць заключэнне шляхам дэдукцыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

вы́вадка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. выводзіць — вывесці (у 11 знач.).

2. Вывад коней для агляду ці размінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

unbalance [ʌnˈbæləns] v.

1. паруша́ць раўнава́гу, выво́дзіць з раўнава́гі

2. разбалансо́ўваць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

выспе́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што.

Разм. Выводзіць якую‑н. песню; старанна спяваць. Драбок выспеўваў нейкі новы свой матыў, ходзячы каля паветкі. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

entflécken

vt выво́дзіць [удаля́ць] пля́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

wégholen

vt выно́сіць; выво́дзіць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

incubate [ˈɪŋkjubeɪt] v.

1. выво́дзіць птушаня́т у інкуба́тары

2. высе́джваць (птушанят, куранят)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

exterminate

[ɪkˈstɜ:rmɪneɪt]

v.t.

вынішча́ць; выво́дзіць; зво́дзіць (прусако́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

була́нчык, ‑а, м.

Разм. ласк. Конь буланай масці. Рыгор пачаў выводзіць з стойлаў коней. Міхасю ён падвёў невялікага камлюкаватага буланчыка, самага рахманага ва ўсёй ферме. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)