мо́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

Ніжняя мясістая частка вуха.

|| прым. мо́чкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прывы́клы, -ая, -ае.

Які прывык да чаго-н., мае прывычку да чаго-н.

Прывыклае да шуму вуха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́ткі чу́ткий;

~кае ву́ха — чу́ткое у́хо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ear lobe [ˈɪələʊb] n. anat. мо́чка ву́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вуша́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Цёплая шапка з вушамі (гл. вуха ў 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скронь, -і, мн. -і, -ей, ж.

Бакавая частка чэрапа ад вуха да лобнай косці.

|| прым. скро́невы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аты́т

(ад гр. us, otos = вуха)

мед. запаленне слізістай абалонкі вуха.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

ву́шка, -а, мн. -і, -шак, н.

1. гл. вуха.

2. Тое, што і вуха (у 4 знач.).

В. звона.

В. бота.

3. Дзірачка ў іголцы для ўцягвання ніткі.

Іголкавае в.

4. пераважна мн. Макаронны выраб у выглядзе фігурных кавалачкаў цеста.

Булён з вушкамі.

|| прым. ву́шкавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

earlap

[ˈɪrlæp]

n.

1) мо́чка ву́ха

2) знадво́рнае ву́ха, ба́чная ча́стка ву́ха

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

hard of hearing [ˌhɑ:dəvˈhɪərɪŋ] adj. тугі́ на ву́ха

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)