несакруша́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Такі, якога нельга зруйнаваць, разбурыць; устойлівы.

Несакрушальная воля народа.

|| наз. несакруша́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

звышчалаве́к, -а, мн. звышчалаве́кі, -аў, м.

У некаторых філасофскіх вучэннях: моцная асоба, чые воля, жаданні і ўчынкі не падпарадкоўваюцца ніякім абмежаванням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

непахі́сны непоколеби́мый, непрекло́нный, незы́блемый;

~ная — во́ля непрекло́нная (непоколеби́мая) во́ля;

~нае рашэ́нне — непоколеби́мое (непрекло́нное) реше́ние

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неукло́нный няўхі́льны; (непоколебимый) непахі́сны;

к неукло́нному исполне́нию да няўхі́льнага выкана́ння;

неукло́нная во́ля непахі́сная во́ля.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

монафелі́ты

(ад мона- + гр. thelema = воля)

прыхільнікі монафеліцтва.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

во́лечка ж. (к во́ля) ласк. фольк. во́люшка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стальны́, -а́я, -о́е.

1. гл. сталь.

2. Пра колер: светла-шэры з адлівам.

Касцюм стальнога адцення.

3. перан. Вельмі моцны, дужы, непахісны (высок.); які выражае цвёрдасць, рашучасць.

Стальныя мускулы.

Стальная воля.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нарадаво́лец, ‑льца, м.

Гіст. Член тайнай палітычнай арганізацыі народнікаў «Народная воля».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Vólksbegehren

n -s, - во́ля наро́да

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

стальны́ в разн. знач. стально́й;

с. дрот — стальна́я про́волока;

с. ко́лер — стально́й цвет;

~на́я каго́рта — стальна́я кого́рта;

~на́я во́ля — стальна́я во́ля

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)