імажыні́ст, ‑а,
Паслядоўнік імажынізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
імажыні́ст, ‑а,
Паслядоўнік імажынізму.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адлюстрава́цца, -ру́юся, -ру́ешся, -ру́ецца; -ру́йся;
1. Даць, атрымаць адлюстраванне на гладкай бліскучай паверхні.
2. Адбіцца ў свядомасці чалавека ў форме
3. Увасобіцца ў мастацкіх вобразах, праявіцца.
4. (1 і 2
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
аб’ектыва́цыя, ‑і,
1. У ідэалістычнай філасофіі — ператварэнне суб’ектыўных
2. Увасабленне, выражэнне чаго‑н. у матэрыяльных формах, вобразах, даступных успрыманню.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэгераіза́цыя
(ад дэ- + гераізацыя)
свядомы адыход ад гераічнага пафасу і гераічных
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
літарату́ра, -ы,
1. Сукупнасць мастацкіх твораў пісьменнасці, якія маюць грамадскае і пазнавальнае значэнне.
2. Від мастацтва, характэрнай рысай якога з’яўляецца стварэнне мастацкіх
3. Сукупнасць твораў якой
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лубо́к, -бка́,
1. Тое, што і луб (у 2
2. Ручны кораб з лубу.
3. Тонкія дошчачкі, якія накладаюцца на месцы касцявога пералому.
4. Ліпавая дошка, на якой гравіравалася карціна для друкавання, а таксама карціна такога вырабу, якая вызначалася прымітыўнасцю або даступнасцю
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
павярхо́ўны, ‑ая, ‑ае.
Які не дае глыбокага аналізу, не закранае глыбока чаго‑н., несур’ёзны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жыццёвасць, ‑і,
1. Здольнасць усяго жывога падтрымліваць сваё існаванне, прыстасоўвацца да асяроддзя.
2.
3. Адпаведнасць рэчаіснасці, сувязь з жыццём.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раманты́зм, -у,
1. Кірунак у літаратуры і мастацтве канца 18—1-й палавіны 19
2. Мастацкі метад, у якім першаступеннае значэнне адводзіцца суб’ектыўнай пазіцыі мастака ў адносінах да з’яў жыцця і паказу высокага прызначэння чалавека.
3. Настрой думак, светаадчуванне, прасякнутыя ідэалізацыяй рэчаіснасці, летуценнай сузіральнасцю.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перцэ́птар
(ад
сістэма элементаў біялагічнага тыпу (орган), прызначаная для ўспрыняцця
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)