gláublich, gláubwürdig

a вераго́дны, праўдападо́бны, магчы́мы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

vóllwichtig

a

1) паўнава́жкі

2) дакла́дны; вераго́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ánnehmbar

a

1) прыма́льны, дапушча́льны

2) вераго́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Ку́льза ’прышчэп (пра дрэва)’ (КЭС, лаг.). Верагодны балтызм. Параўн. літ. kiilza ’чалавек з кароткай нагой’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

інтуітыві́зм

(ад н.-лац. intuitio = інтуіцыя, ад лац. intuitus = прыглядванне)

ідэалістычны кірунак у філасофіі, які абсалютызуе інтуіцыю як адзіна верагодны від пазнання.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

quéllenmäßig

a зго́дна з (перша)крыні́цамі; сапра́ўдны, аўтэнты́чны, вераго́дны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

virtuéll

[vir-]

a віртуа́льны, патэнцыя́льна магчы́мы, вераго́дны, які́ [што] ма́е [ма́ецца] быць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dependable

[dɪˈpendəbəl]

adj.

пэ́ўны, надзе́йны, вераго́дны, на яко́га мо́жна спадзява́цца

dependable news — вераго́дныя ве́сткі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

probable​2 [ˈprɒbəbl] adj. імаве́рны, магчы́мы;

highly/most probable найбо́льш вераго́дны;

A victory doesn’t seem probable at this stage. Перамога не здаецца магчымай на дадзеным этапе.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Кра́ўпіца ’чальгак вербалісты, Lythrurn salicaria L.’ (Кіс.). Верагодны балтызм, аб чым у першую чаргу сведчыць дыфтонг у корані. Магчыма, да літ. kraupus ’няроўны, шурпаты’ і інш. (гл. Фрэнкель, 290).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)