нязло́мны, -ая, -ае.

1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.

Н. народ.

2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.

Нязломная вера ў перамогу.

|| наз. нязло́мнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сла́ўны, -ая, -ае.

1. Які набыў славу або варты яе; славуты.

Вера Харужая — слаўная дачка беларускага народа.

2. Харошы, прыемны, добры, які выклікае прыхільнасць, дае радасць.

Слаўнае дзіця.

С. дзянёк.

Слаўную пабудавалі хату.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unshakeable [ʌnˈʃeɪkəbl] adj. непахі́сны, цвёрды;

unshakeable faith непахі́сная ве́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

bałwochwalstwo

н. ідалапаклонства; паганская вера

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Konfessión

f -, -en ве́ра, канфе́сія

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

мі́стыка, -і, ДМ -тыцы, ж.

1. Вера ў існаванне надпрыродных, таямнічых сіл і магчымасць зносін з імі чалавека.

2. Нешта загадкавае, чаго нельга растлумачыць (разм.).

Усе падзеі апошніх дзён — нейкая м.

|| прым. місты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

unwavering [ʌnˈweɪvərɪŋ] adj. fml непахі́сны, цвёрды, сто́йкі;

unwavering faith непахі́сная ве́ра

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Wúnderglaube

m -ns ве́ра ў цуд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дэмані́зм

(ад дэман)

вера ў існаванне злых духаў, уласцівасць дэманічнага.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Ве́рыць ’быць цвёрда перакананым, давяраць каму-небудзь; быць рэлігійным’ (КТС, БРС). Да ве́ра (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)