Vienna

[viˈenə]

г. Ве́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ве́но ист. ве́на, -на ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вяне́чны анат. вене́чный;

~нае шво — вене́чный шов;

~ныя артэ́рыі — вене́чные арте́рии;

~ная ве́на — вене́чная ве́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́йны ше́йный;

ш. пазвано́к — анат. ше́йный позвоно́к;

~ная ве́на — анат. ше́йная ве́на;

ш. медальён — ше́йный медальо́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

по́лы, ‑ая, ‑ае.

Пусты ўнутры, нічым не запоўнены. Полае сцябло. Полыя дэталі.

•••

Полыя вены гл. вена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

варо́тны, ‑ая, ‑ае.

Спец. У выразе: варотная вена — буйны вянозны сасуд, які нясе кроў у вароты печані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

закупо́рыцца, ‑руся, ‑рышся, ‑рыцца; зак.

Шчыльна заткнуцца, закрыцца. Бутэлька закупорылася. Вена закупорылася. // перан. Разм. Зачыніцца ў памяшканні, адасобіцца ад усяго навакольнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

«Бургтэатр» (Вена) 1/589

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Wiedeń

м. г. Вена

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Vene

['ve:-]

f -, -n анат. ве́на

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)