Verbum

тэхмі́німум, -у, м.

Сукупнасць ведаў, вопыту ў якой-н. галіне тэхнікі, неабходных для авалодання якой-н. прафесіяй.

Здаць т.

адука́цыя, -і, ж.

1. Навучанне, асвета.

Права на адукацыю.

2. Сукупнасць ведаў, набытых у выніку навучання.

Сярэдняя а.

Вышэйшая а.

прапедэ́ўтыка, -і, ДМ -тыцы, ж. (кніжн.).

Папярэдні курс ведаў пра што-н.

|| прым. прапедэўты́чны, -ая, -ае.

П. курс (даступны).

невядо́масць, -і, ж.

1. гл. невядомы.

2. Адсутнасць звестак, ведаў аб кім-, чым-н.

3. Сціплае, непрыкметнае існаванне.

Жыць у невядомасці.

падрыхто́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

1. гл. падрыхтаваць.

2. Запас ведаў, атрыманых кім-н.

Прыйсці ў інстытут з добрай падрыхтоўкай.

пазна́нне, -я, н.

1. гл. пазнаць.

2. мн. -і, -яў. Набыццё ведаў, спасціжэнне заканамернасцей аб’ектыўнага свету.

П. законаў прыроды.

Тэорыя пазнання.

драбні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц, ж.

Падрабязнасць, дробны факт, дэталь.

Карту ён ведаў да драбніц.

Ці варта спрачацца з-за драбніц.

банк³, -а, мн. -і, -аў, м.

Фонд якіх-н. даных, што захоўваюцца для інфармацыйных і іншых мэт.

Б. звестак.

Б. ведаў.

таваразна́ўства, -а, н.

Сукупнасць ведаў пра тавар як прадмет гандлю, пра яго ўласцівасці, гатункі і спажывецкае значэнне.

|| прым. таваразна́ўчы, -ая, -ае.