гіграскапі́чны, ‑ая, ‑ае.

Здольны лёгка паглынаць вільгаць. Гіграскапічная вата.

[Ад грэч. hygrós — вільготны і skopéō — назіраю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Wátte

f -, -n ва́та

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wadding [ˈwɒdɪŋ] n.

1. по́дбіўка, падкла́дка

2. ва́та; ваці́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пракладны́, ‑ая, ‑ое.

Прызначаны для пракладкі (у 2 знач.), які з’яўляецца пракладкай. Пракладная вата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

glass wool

шкляна́я ва́та

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wadding

[ˈwɑ:dɪŋ]

n.

набі́ўка, ва́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

cotton wool

1) баво́ўна-сырэ́ц

2) ва́та f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Ват ’ват валочаць па затокам (лавіць рыбу)’ (Серб.), ва́та (Шат.). Параўн. рус. ва́та ’сетка для лоўлі рыбы’, укр. ва́та ’тс’, польск. wata. Першакрыніцай з’яўляецца ням. Wate ’тс’ (аб ням. слове Клюге, 842), а паводле Рудніцкага, 1, 324, запазычанне прама з с.-в.-ням. wate (Шалудзька (Нім., 25) лічыўся з пасрэдніцтвам польск. wata < с.-в.-ням. Wate, wade). У форме вата слова зафіксавана ў ст.-бел. мове (з XVI ст.); Булыка (Запазыч., 57) бачыць першакрыніцу ў ням. Watta (?). Бел. форму ват (калі гэта не памылковы запіс) вытлумачыць цяжка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лігні́н, ‑у, м.

Спец.

1. Багатае вугляродам рэчыва, якое змяшчаецца ў драўніне.

2. Матэрыял у выглядзе тонкай слаістай паперы, вырабленай з драўніны; драўнінная вата.

[Ад лац. lignum, ligni — дрэва.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цэлюло́зны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да цэлюлозы, прызначаны для вырабу цэлюлозы. Цэлюлозная вата. □ А на самай лукавіне Амура будуецца буйнейшы на ўсходзе цэлюлозны камбінат. Грахоўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)