умалишённый

1. прил. звар’яце́лы, псіхі́чна хво́ры;

2. сущ. вар’я́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

off one’s head, out of one’s head

вар’я́т -а m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

во́бзем, прысл.

Разм. Тое, што і вобземлю. Каваль бразнуў ключ вобзем і, як вар’ят, выскачыў з канторы. Чорны. [Вейс:] А на стрэлках я-ак матанула нас, дык механік мой з услончыка бррык вобзем і ляжыць. Шынклер.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verrückte

sub m, f -n, -n вар’я́т, вар’я́тка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Tóllkopf

m -es, -köpfe вар’я́т, шале́нец, безразва́жны чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

madman

[ˈmædmən]

n., pl. -men

1) вар’я́т -а m.

2) шалёны -ага m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

юро́дзівы, ‑ая, ‑ае.

1. Дурнаваты, блізкі да вар’яцтва. Юродзівы хлопец.

2. у знач. наз. юро́дзівы, ‑ага, м. У веруючых, рэлігійных людзей — вар’ят, які валодае дарам прадказання. Распаўсюджвалі розныя небыліцы багамольцы, юродзівыя, а ў першую чаргу духавенства. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

maniac​1 [ˈmeɪniæk] n.

1. infml вар’я́т

2. чалаве́к, апанта́ны пэ́ўнай ідэ́яй, захапле́ннем;

a religious maniac рэлігі́йны фана́тык

3. psychol. манья́к

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вар’я́тка ж Írrsinnige (sub) f -, -n, Wáhnsinnige (sub) f -, -n, Verrückte (sub) f -, -n, гл вар’ят

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Spínner

m -s, -

1) прадзі́льшчык

2) заал. шаўкапра́д

3) разм. фантазёр, вар’я́т

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)